Interview Gena Showalter

Wij hadden de eer om de uiterst vrolijke en spraakzame Gena Showalter te interviewen. Ze is geboren in 1975 en komt uit Oklahoma. Ze schreef al meer de 50 boeken, terwijl de meeste van ons haar vooral kennen van Alice in Zombieland en Eerste Leven! Ze is dus nog niet zo heel erg lang bekend bij het grote publiek. Maar nu we haar kennen hopen we dat ze nog veel meer boeken voor ons zal schrijven! We spreken haar over haar sadistische neigingen om karakters te laten sterven en over het derde deel van Eerste leven...

Vertel eens iets over je schrijfproces.

Ik word wakker om 7 uur. Ik beantwoord mijn e-mails en dan ga ik zitten om te schrijven. Ik schrijf een hoofdstuk per dag. Dit kan twee uur duren, maar ook de hele dag. Als ik een afspraak heb dan ga ik er heen. Wanneer ik weer terug ben ga ik verder met schrijven. Ik dwing mezelf om dit elke dag te doen, ook al ben ik ziek. Ik ben dus erg gedisciplineerd en krijg elke dag een hoofdstuk af! Maar als het bewerkt is, dan doe ik 50 pagina’s per dag.

Hoe heb jij jezelf als schrijfster ontwikkeld?

Het is zo verschillend voor iedereen. Het is gewoon een kwestie van gaan zitten en uitzoeken wat voor jou het beste werkt. Ik houd ervan om van het begin naar het einde te schrijven, maar ik heb ook een vriendin die gewoon de scènes schrijft waar ze op dat moment inspiratie voor heeft.

Heb je ooit wel eens een writer’s block gehad?

Nee, nog nooit. Wel stop ik soms even om te bedenken: Oke, waar gaat het verhaal nu heen? Wat gebeurt er hierna? Hoe moet het probleem opgelost worden. Maar het antwoord is er altijd.

Hoe ben je begonnen met schrijven?

Ik zat in het begin van mijn twintiger jaren, ik was een jonge moeder van twee kinderen en ik was al een aantal keren gestopt met mijn studie. Daarna volgde ik een verpleegstersopleiding waardoor ik een hele slechte nachtrust had. Dat was dus niet de baan voor mij. Ik moest daarna echt even gaan bedenken wat ik met de rest van mijn leven wilde gaan doen. Dat werd uiteindelijk schrijven. Ik hield er namelijk al van om te lezen.

Toen ik op de basisschool werd ik meegenomen naar de bibliotheek en daar mocht ik een boek uitzoeken dat mij aantrok, dat werd Sweet Valley High. Het duurde heel erg lang voordat ik het boek uit had, maar ik begreep het. Daarna wilde ik alweer het volgende boek lezen. Hoe meer ik las, hoe sneller en gemakkelijker het werd! Toen ik steeds meer ging lezen, begon ik de verhalen in mijn hoofd te herschrijven, zodat de personages dat gingen doen wat ik wilde!

Ik wist dus al dat ik van schrijven hield en ik dacht dat ga ik gewoon doen! Ik ga alles geven om te zien of ik het echt kan laten gebeuren! Het heeft me wel vijf jaar gekost en 1001 afwijzingen.

Werd Alice in Zombieland dan ook afgewezen?

Nee, Alice in Zombieland werd niet afgewezen. Op dit moment heb ik namelijk al meer dan 50 boeken uitgegeven, dus Alice in Zombieland kwam pas later in mijn carrière. Met Alice in Zombieland belde ik de uitgever om ze te vertellen dat ik een titel had en zij zeiden we willen het boek! Dus dat was een stuk gemakkelijker.

Hoe ben je op het boek van Alice in Zombieland gekomen?

Eigenlijk vertelde ik de titel van het boek eerst als grapje. Maar toen was ik aan de telefoon met een andere auteur, Kresley Cole. Zij schrijft ook Young Adult, namelijk The Arcana Chronicles en The Young Immortals after Dark. Dit zijn trouwens echte aanraders! Toen ik haar vertelde over Alice in Zombieland zei ze je moet dat boek echt gaan schrijven!

Hoe heb je de titel bedacht? Las je Alice in Wonderland en dacht je toen dat het veel leuker zou zijn met zombies?

'Haha' maar nee, ik was bezig met het verzinnen van titels voor een volwassenenboek en je wilt graag een titel bedenken die aantrekkelijk is voor de mensen. Ik dacht toen wat trekt mij aan? Het verhaal gaat over Alice in Wonderland en het is paranormaal. Ik hoefde toen alleen nog maar de puntjes met elkaar te verbinden.

Wist je het einde van Alice in Zombieland al?

Nee, dat wist ik nog niet. Ik heb het gewoon geschreven. Eigenlijk heb ik het verhaal geschreven met traditionele zombies. Je moest hun hoofd afhakken en iedereen kon zich er tegen verdedigen. Maar nadat ik het ingeleverd had werd ik erg ziek voor twee of drie maanden en was ik aan het denken over het boek. Je hebt namelijk de slayers die als enige de zombies konden zien. Maar iedereen kon zich tegen de zombies verdedigen, terwijl ze de zombies helemaal niet konden zien. Dus er zat een erg groot gat in mijn verhaal. En dat moest ik oplossen. Hieruit zijn de geestenzombies ontstaan!

Bron: Harlequin

Hoe zou je het verhaal van Eerste Leven aan een vriend vertellen?

Ik zou zeggen dat het leven van nu een generale repetitie is en het echte leven pas begint na de dood. Daar zijn twee koninkrijken, het licht en de duisternis, en zij zijn altijd in oorlog met elkaar. De koninkrijken zijn constant mensen aan het rekruteren, zij moeten dan een contract tekenen voor het leven dat ze zullen leiden na hun (eerste) dood in een bepaald rijk.

Wat was het originele verhaal voor Eerste Leven?

De hele serie is gebaseerd op het idee dat dit leven de generale repetitie is en dat je na de dood aan je echte leven begint.

Dus er is een hemel en een hel?

Precies! Er zijn twee rijken: het licht tegen de duisternis. Ik weet dat veel lezers denken dat het lichte rijk de hemel is en het duistere rijk de hel, maar toen ik het verhaal aan het schrijven was zag ik dat niet zo. Je ontdekt dat er naast de twee rijken ook een geheim rijk is. En het geheime rijk is eigenlijk de hel en de twee andere rijken zijn de hemel.

Welk rijk van de hemels zou jij kiezen? Myriad of Troika?

Ik ben een echt Troika meisje! Ik ben echt een licht meisje, ik houd van de regels, de discipline, de gerechtigheid. Als je niet werkt dan eet je niet. Je moet meedoen en de regels zijn voor iedereen hetzelfde! Als je me dit had gevraagd toen ik nog een tiener was dan had ik zeker gezegd: Myriad! Ik hield toen van feesten!

Boek één en twee van je nieuwe serie zijn al uitgekomen, maar hoe zit het met het derde boek?

Ik hoef nog maar twee hoofdstukken te schrijven!

Weet je het einde al?

Ja, dat weet ik! Ik wist al hoe ik de serie in zijn geheel wilde laten eindigen. Ik was alleen nog aan het uitzoeken hoe ik daar moest komen!

Kun je ons al iets vertellen over het derde boek?

Heel veel mensen gaan dood en één van de rijken wint de oorlog. Er zal veel verwoesting zijn.

Gaan we huilen?

Ik hoop het. Als ik een karakter in een boek dood laat gaan ben ik eigenlijk aan het lachen. En dan hoop ik dat mijn lezers moeten huilen!

Bron: HarperCollins Holland

Dus als je een liefdesdriehoek aan het schrijven bent en je lezers houden van het karakter dan denk jij gewoon hahaha, ik ga hem vermoorden?

In Alice in Zombieland was Kat Parker de favoriet van de lezers, maar ze had een nierziekte. Ik was met een vriendin aan het praten en ik zei: wat nou als ik haar dood laat gaan aan de nierziekte? En zij zei je moet haar vermoorden als ze eindelijk weer een reden heeft om te leven! Dus dat heb ik gedaan.

Wat heeft het succes van je boeken met je gedaan?

Het duurde een tijdje voordat ik succes bereikte met mijn boeken. Dus voor een aantal jaar was ik alleen maar hoopvol. Met heel veel boeken lukte het gewoon niet om succes te behalen. Dit was erg verontrustend en een beetje ontmoedigend. Daarom belde ik mijn vriendin, Jill Monroe, op en zei ik de verkopen zijn super slecht en waarom doe ik dit nog, maar je houdt van het proces en gaat gewoon door. En dan op een dag kwam mijn boek Playing with fire uit en ben ik heel erg gegroeid. Het volgende boek dat uit kwam was The Nimph King en dat was mijn eerste boek dat het schopte tot de New York Times. Waarschijnlijk ging ik toen schreeuwend en dansend door het huis.

Wat was een onverwacht obstakel van het schrijven?

Als je boeken gaat schrijven en ze komen voor het eerst uit dan ben je eigenlijk niet voorbereid op de pijn van slechte recensies. Soms vallen ze je namelijk persoonlijk aan en daarvoor moet je snel een dikke huid kweken. Er waren in het begin daarom veel tranen, maar nu lees ik de recensies eigenlijk niet meer.

Had je hiervoor een baan?

Ik was een professionele 'drop-out'. Maar ik heb wel drie jaar lang voor mijn moeder gewerkt en volgens haar ben ik de slechtste werknemer ooit. En dat ook nog is voor drie jaar op een rij. Ik ben er eigenlijk best trots op, haha.

Gelukkig ben je goed in schrijven!

Ja, ik ben aan zoveel dingen begonnen. Ik ben drie keer gestopt met een studie en ik stopte ook met al de banen die ik had. En toen ik begon met schrijven zei iedereen “Oh lieverd, natuurlijk! Geef dat maar een kans.” Ze hadden me natuurlijk al met zoveel dingen zien stoppen, dat ze allemaal in shock waren dat dit me wel lukte.

Wat motiveert je nu? Je hebt natuurlijk al 50 boeken geschreven, hoe krijg je nu inspiratie voor nieuwe ideëen?

Er zijn zoveel dingen die me inspireren. Het idee voor mijn boek Catch a Mate kreeg ik bijvoorbeeld door een gesprek. We hadden het er toen over dat mannen echte varkens kunnen zijn. Dat hele boek is toen gebaseerd op het feit dat mannen varkens zijn. Of ik laat me inspireren door iets dat ik hoor, zie of lees. Ik neem gewoon iets waar ik van hou en daar geef ik dan mijn eigen draai aan. Het is erg opwindend om te bedenken: Wat als?

Gebruik je dan meestal een origineel verhaal en verander je dat dan?

Ja, altijd. Met Pandora’s Box wist ik al dat ik wilde schrijven over onsterfelijke krijgers en ik dacht waarom krijgt een vrouw de schuld voor het openen van Pandora’s Box? Waarom krijgen de mannen niet de schuld? Ik heb toen de mythe herschreven.

Wat is je favoriete boek?

Zoals ik eerder als zei houd ik van Kresley Cole. Ik kan eigenlijk geen favoriet kiezen, ik houd van al haar boeken! Daarnaast heeft mijn vriendin, Jill Monroe, een boek geschreven die ik erg goed vind en die verfilmd gaat worden, genaamd Naked Pursuit. Het zal op 2 juni te zien zijn op Lifetime.

Wat is je favoriete film?

Ik houd van Romantische Komedies. En ik vind het zo jammer dat ze die de laatste tijd niet echt meer maken. Eigenlijk ben ik getrouwd met mijn werk, dus ik kijk voorderest niet zoveel films.

Kijk je wel naar tv-series?

Ja. Een paar van mijn favoriete series zijn New Girl, The 100 en IZombie. Ik vind IZombie geweldig! Ik wou dat ik het zelf bedacht had.

Zijn er al plannen om jouw eigen boeken te verfilmen?

Nee, nog niet. Maat ik geef de hoop niet op! Ik wil graag dat het gebeurd en ik zal ook door blijven schrijven totdat het gaat gebeuren!

Wil jij dan bij de film betrokken worden?

Ik zou het geweldig vinden om er bij betrokken te zijn, maar als ze dat niet willen vind ik het ook goed. Ik weet namelijk hoe ik boeken moet schrijven, maar niet hoe ik een script moet schrijven! Ik heb namelijk nog nooit een film gemaakt.