Onze recensie

• onze waardering

  Elke keer tuin ik er weer in, dan denk ik een leuk waargebeurd verhaal gevonden te hebben en dan blijkt het een diehard non-fictie boek te zijn waar je niet doorheen komt. Zo ook bij Smaakmakend van Molly Birnbaum. De auteur vertelt over hoe ze haar droom om chef-kok te worden, moest opgeven door een ernstig ongeluk dat ze kreeg. Ze verliest haar reukvermogen en daardoor ook haar smaak, iets dat natuurlijk essentieel is bij het bereiden van eten. Molly doet er alles aan om haar reukvermogen terug te krijgen: zo bezoekt ze experts en parfumeurs, en blijft ze elke dag haar reuk testen. Uiteindelijk krijgt ze het terug, maar ze blijft gefascineerd door het feit dat reuk zo veel invloed heeft op de psychologie van mensen. De flaptekst noemt het hierdoor een boeiende zoektocht naar alle aspecten van reuk en smaak, die gecombineerd wordt met een aanstekelijk verhaal van een jonge vrouw. Alle ingrediënten van het boek lijken hier ook op te duiden, maar als je een waargebeurd verhaal verwacht dat geschreven is als een aanstekelijk verhaal, dan wil je niet de zakelijke en saaie schrijfstijl van Smaakmakend lezen. Het is een soort opsomming van feiten waar geen grappige details of coleur locale aan toegevoegd is. Je komt ook nergens lekker in het boek, doordat de hoofdpersoon heel ver bij je vandaan blijft staan; haar gevoelens worden zo emotieloos neergezet en het ongeluk wordt beschreven alsof de auto een fles melk aanreed. Je voelt als lezer helemaal niets, terwijl je weet dat het hele leven van Molly op z’n kop staat. En als je dat niet voelt, dan is er iets goed mis aan een boek. Ook de verhandelingen, met specialistische termen, over het reukvermogen van de experts doen het boek geen goed. Zo wordt het non-fictie gehalte van het boek alleen maar vergroot. De flaptekst belooft je heel wat, maar het wordt op geen enkele manier waar gemaakt. Dus laat je vooral niet verleiden door het plot dat aantrekkelijk lijkt, je wordt echt teleurgesteld.

  Lees verder