Een blauwe vlinder zegt gedag

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (4 stemmen)
  • Omschrijving:

    Ze is 24 als ze van huis vertrekt om aan een nieuwe dag te beginnen. Als een hedendaagse Siddhartha trekt ze door de wereld, met de gedachte dat een verandering van omgeving haar zal leiden tot wat ze onderweg in een maalstroom van plotselinge gebeurtenissen is kwijtgeraakt: haar thuis. Een van de ontmoetingen die ze onderweg heeft, blijkt meer dan slechts een toevallige kruising van wegen. De vrouw staat net als de hoofdpersoon midden op een kruispunt, maar dan twintig jaar later.] Sophie van der Stap voert ons langs avonturen en gedachten die een beroep doen op haar verbeeldingskracht en de lezer overtuigen van haar natuurlijke verlangen naar vrijheid. Maar naarmate de afstanden die het zoekende meisje in haar boek aflegt groter worden, ontdekt ze dat al haar vragen naar dezelfde bestemming leiden: haar verleden. Terwijl ze ons meeneemt in haar onzekerheden, belevenissen en emoties, geeft ze antwoord op de prangende vraag die in haar debuutroman, Meisje met negen pruiken, onbeantwoord bleef: wat te doen als je je leven hebt teruggekregen?

Toegevoegd door:

Onze recensie

  • onze waardering

    Het is een prachtig gegeven: een mooi, tikje brutaal meisje overleeft een dodelijke ziekte, herkent de schrijfster in zichzelf en gaat op zoek naar het 'leven na de dood'. Nadat Meisje met negen pruiken een bestseller geworden was, moest dit vervolg er natuurlijk van komen. Maar helaas, dat Een blauwe vlinder zegt gedag is geschreven is eigenlijk alleen fijn voor de nabestaanden van Chantal en voor Sophie zelf, die zo haar eigen gedachten op een rijtje kon zetten. Andere lezers zullen er niet veel in vinden, geen goede verhaallijn, geen ontwikkeling van de hoofdpersoon (behalve dan dat ze na een paar impulsieve beslissingen opeens lijkt te weten wat ze moet doen, maar dat zie je als lezer niet aankomen) en geen leuke anekdotes. Was haar vorige boek nog interessant vanwege het drama van de gebeurtenissen en de eerlijke verwoording ervan, dit boek voegt eigenlijk niks toe. Wél is dit boek een wirwar van moeilijke zinnen, beeldspraak die de plank (vaak) volledig misslaat en passages waar niet door te komen is. In het nawoord geeft Sophie aan dat ze in dit boek balanceert tussen autobiografie en fictie, maar met het fictieve gedeelte had ze veel meer kunnen doen. In dat geval had het verhaal, dat in haar hoofd ongetwijfeld heel helder is, ook voor de lezer interessant kunnen zijn. Het klinkt allemaal wel erg negatief, en dat is niet helemaal terecht. Er zit zeker een schrijfster in Sophie en ze moet vooral ook blijven schrijven, al is het alleen maar voor zichzelf. Er staan écht prachtige juweeltjes van zinnen in dit boek en voor iemand die zo jong al zoveel van 'het leven' heeft gezien, verwacht ik in de toekomst zeker nog veel moois.

    Lees verder

Gerelateerde artikelen

  • That’s it

  • What’s in a name?

  • Fleur went aan het idee dat ze naar Dubai verhuist

  • CocktailRecepten.nl: zelf zomer maken!

  • Er is een tijd van komen…

Zoek in artikelen