Vijftig tinten vrij RECENSIE

En het bizarre liefdesverhaal van Christian en Anastasia continues…
Inmiddels zijn de twee getrouwd. In Vijftig tinten vrij ervaar je hoe de twee het hebben op huwelijksreis, door middel van flashbacks blik je terug op de bruiloft en daarna volg je het stel als ze hun ‘vertrouwde’ leventje weer op proberen te pakken, maar nu als man en vrouw. En dat gaat niet zonder slag of stoot: Christian en Anastasia ervaren nog steeds wat onderlinge problemen, voornamelijk door controlfreak Christian die alle touwtjes in handen wenst te hebben. Maar ook gevaar van buitenaf ligt op de loer…

Vijftig tinten vrij vond ik eerlijk gezegd het minst leuke deel om te lezen. Het begin van het boek kabbelt een beetje voort - ze zijn op huwelijksreis en genieten voornamelijk van elkaar (met wat kleine hobbeltjes hier en daar) - waardoor ik wat moeizamer in het verhaal kwam. Verderop in het verhaal gebeuren er juist weer een heleboel spannende dingen, waardoor je verder wilt lezen en wilt weten hoe het afloopt. Ik vond alleen dat de auteur de spannende scènes en gebeurtenissen een beetje had afgeraffeld en dat terwijl het boek toch meer dan 600 pagina’s telt. Voor mijn gevoel waren die 600 pagina’s voornamelijk gevuld met uitgebreid omschreven seksscènes, waardoor er voor het echte verhaal niet voldoende plaats meer was. Ik weet dat die seksscènes juist de kracht van het boek zouden moeten zijn, maar ze gingen mij eerlijk gezegd een beetje tegenstaan. Soms dacht ik: ''daar gaan ze weer'' en dan scande ik de daarop volgende pagina’s meer, dan dat ik ze in detail las. Ik kan me niet herinneren dat ik dit bij de vorige twee delen ook zo erg had. Dus óf er stonden in dit boek nog meer seksscènes dan in de vorige delen (maar dat zou je toch niet verwachten van een getrouwd stel in vergelijking met prille liefde) óf ik was er gewoon een beetje klaar mee.
Waar ik zeer zeker klaar mee was, waren de ruzies tussen Christian en Anastasia die elke keer op hetzelfde neerkomen: Christian is bezitterig, jaloers en wil de controle over Anastasia houden, maar zij heeft een duidelijke eigen mening en doet niet altijd klakkeloos wat Christian wil. Christian wordt boos. De twee hebben ruzie. Boem! En dan moeten de twee het natuurlijk weer goedmaken met elkaar. Heel vermoeiend!

Toch raad ik je wel aan dit deel te lezen als je de andere delen ook gelezen hebt. Je wilt ten slotte toch weten hoe het afloopt met Christian en Anastasia! Maar een vierde deel in deze serie zou ik niet meer trekken. De auteur schrijft aan het einde van het boek: ''Dat was het… voorlopig.'' Nou van mij mogen we nu écht afscheid nemen van Christian en Anastasia.

Heb jij Vijtig tinten vrij gelezen? Zo ja, wat vond je ervan?