Honderd namen RECENSIE

Ondanks het feit dat ik zó blown away was door het boek P.S. Ik hou van je van Cecelia Ahern, heb ik daarna nooit meer iets van haar hand gelezen. Waarom weet ik niet. Misschien was ik bang dat alles wat er na zo’n tranentrekkend goed boek zou komen tegen zou vallen. Toen het recensie-exemplaar van Honderd namen op de deurmat viel moest daar eindelijk maar eens verandering in komen, vond ik, en zo kwam het dat ik me als vrijwilliger aanbood voor deze titel, waar ik zeker weten geen spijt van heb! Vanaf de eerste bladzijde werd ik in het verhaal gezogen (zelfs zo erg dat ik stiekem hoopte dat mijn metro ergens vast kwam te staan en ik langer door kon lezen) en meegenomen in een indringend, frustrerend, maar tevens warm en liefdevol verhaal.

Honderd namen gaat over Katherine (Kitty) Logan, journaliste, die door een grove fout in een artikel haar eigen carrière ten gronde richt. Ze heeft een man foutief beschuldigd van seksueel misbruik en daarmee - toen dit naar buiten lekte - haar eigen naam te grabbel gegooid. Kitty wordt hard aangepakt door de achterban van het slachtoffer, de televisiezender waarvoor ze werkte zet haar op non-actief en het magazine waarvoor ze werkt dreigt dit ook te doen. En dan hebben we het nog niet eens over Kitty’s schaamte- en schuldgevoel jegens het slachtoffer en haar zelfvertrouwen dat tot het nulpunt gedaald is. Om haar pas overleden mentor - en tevens hoofdredactrice van het magazine waarvoor ze werkt - Constance te eren, wil Kitty het artikel waar Constance mee bezig was afmaken. In het betreffende dossier bevindt zich echter alleen een lijst met namen, honderd namen, die zo op het eerste gezicht niet bekend zijn en ook niets met elkaar te maken lijken te hebben. Er zit verder geen uitleg bij en Constance heeft deze helaas ook niet meer zelf kunnen geven. Toch grijpt Kitty de kans met beiden handen aan en gaat op onderzoek uit. Maar wat wilde Constance toch met het artikel? Zal Kitty hier ooit achter komen? En zo begint de zoektocht…

Ik vind Honderd namen een prachtig boek, dat me zeker niet teleurgesteld heeft. Het verhaal begint vrij heftig met het sterfbed van Constance en met de carrière van Kitty, die ze aardig verziekt lijkt te hebben. Je voelt van begin af aan zoveel verschillende emoties - verdriet, frustratie, angst… - waardoor je vanaf pagina één meteen al in het verhaal zit. Daarna word je meegenomen op een zoektocht naar een verhaal, naar een rode draad tussen de verschillende namen. Kitty heeft geen flauw idee wat het is en jij als lezer al helemáál niet. Maar je wilt het wel graag weten. De spanning en nieuwsgierigheid laten je op het puntje van je stoel zitten en alsmaar doorlezen.

Gedurende het verhaal leer je steeds meer bijzondere en eigenaardige mensen kennen en wordt het boek steeds warmer. Er komt ruimte voor liefde en het zonnetje in Kitty’s leven lijkt stukje bij beetje achter de grote donkere donderwolken vandaan te komen. Honderd namen is voor mij een mooi boek, met een origineel en goedgeschreven verhaal. Het is een boek dat meerdere gezichten en verschillende emoties kent, waar je af en toe zelfs bijna een traantje bij wegpinkt. Ondanks de grove fout die ze begaan heeft leef je erg met Kitty mee en hoop je van harte dat ze het verhaal van Constance kan vertellen en haar eigen leven weer op orde krijgt. Een regelrechte aanrader!

Heb jij weleens een boek van Cecelia Ahern gelezen? Zo ja, wat vind je van haar schrijfstijl?