Hasta la vista RECENSIE

Claire gaat samen met haar beste vriendin Milla en haar ouders op vakantie in Menorca. Wanneer Claire een jongen (Max) leert kennen, vertrouwt Milla het zaakje niet helemaal. Claire heeft echter geen oren naar de waarschuwingen van Milla en gaat alleen naar een afspraakje met Max en zijn vrienden. Als ze midden in de nacht drijfnat in de hotelkamer toekomt, blijkt ze verkracht te zijn door de drie jongens. Claire kan niet leven met de herinneringen die voortdurend door haar hoofd spoken en neemt een drastische beslissing. Haar broer, Chan, en Milla zinnen op wraak, maar wanneer het boek plots een heel andere wending krijgt, lijkt het er ook voor hen niet goed uit te zien...

Judith Visser is een van de weinige schrijfsters die weet hoe ze de lezer tegelijkertijd in spanning kan houden, emotioneel kan ontroeren en een lach kan toveren op het gezicht. Met Hasta la vista heeft ze een thriller geschreven waar niets aan de verbeelding wordt overgelaten. Lugubere gebeurtenissen worden tot in detail beschreven zodat je de beelden zo voor je ziet. Ik kon dan ook niet anders dan af en toe een paar zinnetjes overslaan om misselijkheid te vermijden.

De spanning wordt bij het begin al goed opgebouwd door het voorkomen van flashbacks. Naarmate je verder in het verhaal komt, stijgt de spanning alsmaar meer. Ik zat letterlijk op het puntje van mijn stoel tot het laatste zinnetje van het boek. Maar ook al is het een thriller, toch heeft het op een bepaald ogenblik ook een zeer emotioneel kantje. Een zakdoekje in de buurt is dus aan te raden.

Het is nu wachten op een vervolg, maar één ding is zeker: Judith Visser heeft me laten zien wat een echte thriller is. Ik kan niet wachten op dat, ongetwijfeld razend spannende, vervolg! Hasta la vista is een boek dat niet zomaar uit mijn hoofd zal verdwijnen.

Ben jij fan van de boeken van Judith Visser? Zo ja, wat is je favoriet?