Recensie: Terugkeer naar Inverness RECENSIE

Het was even schrikken toen de dikke pil Terugkeer naar Inverness op de deurmat viel om te recenseren. Het tweede deel van de Reiziger-serie van Diana Gabaldon telt maar liefst 768 bladzijdes en is een van de dikste boeken die ik ooit heb gezien. Terugkeer naar Inverness werd in 1999 voor het eerst uitgegeven en voor mij ligt de inmiddels zevende druk. Wereldwijd lezen miljoenen fans de boeken van de Reiziger-serie, welke ook als losse boeken te lezen zijn.

Het verhaal begint als Claire en haar dochter Brianna teruggaan naar de vroegere woonplaats van Claire in Schotland. Claire wil graag weten wat er met de strijders van de slag bij Colluden in 1745 is gebeurd en legt deze vraag voor aan historicus Roger Wakefield. Hij gaat op onderzoek en al snel blijkt dat er veel meer achter de vraag van Claire ligt. Ze begint te vertellen over magische stenen waardoor zij terug in de tijd is gegaan, want ze draagt al jaren een geheim met zich mee.
Het volgende deel van het boek speelt zich af in Frankrijk, een aantal jaar vóór de opstand bij Colluden. Omdat Claire weet dat de opstand zal uitlopen op een bloedbad, zetten zij en haar man, clanleider Jamie (met wie zij in boek één is gehuwd), alles op alles om te voorkomen dat prins Charles Stuart de middelen krijgt om de troon van Engeland te heroveren. Ze raken verwikkeld in de intriges van het Franse hof van Versailles, het stadse leven van Parijs in die tijd en de harde zakenwereld van die tijd. Als ze terugkeren naar Schotland denken ze eindelijk rust te krijgen, maar dan blijkt Charles Stuart sluwer dan gedacht en raken zowel Jaimie als Claire betrokken in de oorlog die destijds in Schotland heeft gewoed. Lukt het ze om ongeschonden uit de strijd te komen?

Het duurde even voordat ik in het boek kwam en de slag te pakken had. De vele hertogen, combtes en milady’s die in het boek voorkomen zijn in het begin moeilijk uit elkaar te houden en ik heb regelmatig even terug moeten bladeren. Maar langzaam sleept het boek je mee en lees je ademloos over het wel en wee van het Franse hof, het bizarre gedrag van koning Louis, de passie tussen Claire en Jamie. Ondertussen leer je zelfs wat interessante historische feiten.

Hoewel het boek dus erg dik is presteert schrijfster Diana Gabaldon erin om telkens de lezer scherp te houden met een nieuwe gebeurtenis of spannende ontwikkeling. Ik heb zelfs gedroomd van de Schotse Hooglanden nadat ik het boek op mijn nachtkastje weglegde!

Diana Gabaldon laat met dit boek zien waarom haar Reiziger-serie zo populair is. Een meeslepende, romantische en spannende roman waarbij – waar ik even bang voor was – het tijdreizen niet op de voorgrond staat, maar meer een inleiding is op het verhaal.
En chapeau voor het einde van het boek; op de laatste bladzijde blijkt er toch een open einde in te zitten, wat mij stiekem alweer nieuwsgierig maakt naar het volgende deel.

Terugkeer naar Inverness is desalniettemin een pittig boek wat eerder geschikt is voor de doorgewinterde lezer dan een beginnend lezer: het eist wat commitment en een tikje interesse in historische feiten.

Lijkt dit boek jou interessant? Zo ja, waarom?