Recensie: Het fotoboek RECENSIE

Als Briony haar baan kwijtraakt, gaat ze samen met haar dochtertje Katie een tijdje bij haar moeder in Spanje logeren. Briony hunkert naar rust en vrolijkheid, maar doet in plaats daarvan een afschuwelijke ontdekking. Haar moeder Valerie heeft jaren geleden bewust het contact met haar geliefde opa en oma verbroken en Briony begrijpt niet waarom. Ze dreigt Valerie hetzelfde aan te doen: een leven zonder Katie. Als Briony boos wegloopt, blijft Valerie angstig en vertwijfeld achter. Tijdens een lange, slapeloze nacht herbeleeft ze haar leven en ontdek je waarom ze bepaalde keuzes maakte. Kan Briony haar vergeven? En is ze zelf ook in staat het verleden een nieuwe kans te geven?

Het fotoboek draait voornamelijk om Valerie, hoewel je vanuit verschillende perspectieven leest. Je kijkt af en toe ook door de ogen van haar ouders, schoonouders, beste vriendin, dochter en vriend Jeff, wat het verhaal zeer afwisselend maakt. In een tijd waarin dat nog taboe was, raakt Valerie ongehuwd zwanger, met alle gevolgen van dien. Ze hoopt dat Jeff met haar wil trouwen, maar voelt dat hij daar nog niet klaar voor is. Daarin wordt hij bovendien gesteund door zijn moeder, die haar altijd vervelend heeft behandeld. Veroordeeld door haar tirannieke vader probeert Valerie er toch iets van te maken, samen met haar beste vriendin Lizzie en met Jeff. Net als alles goed gaat, stort haar leven in. Ze vlucht weg en kijkt niet meer achterom, tot ze daar jaren later alsnog toe wordt gedwongen.

De schrijfster geeft je inzicht in de gedachten en gevoelens van de verschillende personages, waardoor je hun houdingen en keuzes beter begrijpt. De hoofdpersoon is niet perfect en maakt fouten, waardoor ze heel echt en menselijk overkomt. De grootste kracht van de auteur zit wat mij betreft in de gave om elk persoon iets sympathieks te geven, zelfs Terrence, Valeries gemene vader. Naarmate het verhaal vordert, wordt het ook steeds zoeter en zweveriger. Daar moet je van houden. Grootste minpunt zijn de overbodige, te uitvoerige beschrijvingen van bijvoorbeeld het behang in de slaapkamer, het uitzicht of kledingstukken. Je kunt gemakkelijk hele passages overslaan zonder iets te missen. Een goede manier om de vaart in het verhaal te houden.

Stoorde jij je ook een beetje aan de te uitvoerige beschrijvingen?