Recensie: Albino RECENSIE

Duncan begint het nieuwe schooljaar als senior op de Irving School en krijgt een nieuwe kamer toegewezen. Hij krijgt tot zijn eigen ongenoegen de kleinste kamer aan het einde van de gang die van albino Tim is geweest. Iedere vertrekkende student laat iets achter voor de nieuwe student die in hun kamer komt wonen en Tim heeft voor Duncan een stapel cd’s achtergelaten. Deze bevatten opnames van Tim, waarin hij vertelt over zijn laatste jaar op de Irving school. Het belangrijkste doel van het jaar is het inleveren van een paper over tragedies en wanneer Duncan begint te luisteren naar het verhaal van Tim, blijkt hij behoorlijk wat imput te geven. Het leven van Tim op de Irving School is namelijk alles behalve makkelijk. Tim probeert zo onopvallend mogelijk door het schooljaar te komen, maar voor een albino is dit een haast onmogelijke opgave. Daar komt nog eens bij dat hij verliefd is op Vanessa, het vriendinnetje van de populairste jongen van het schooljaar. Duncan raakt in de ban van het verhaal van Tim, waardoor hij zijn eigen herinneringen aan de bijzondere jongen niet langer meer kan wegstoppen.

Albino is op zichzelf, met de spierwitte cover, een boek dat snel in het oog springt. Het is duidelijk dat hoofdpersoon Tim zich ook zo voelt, alsof hij altijd opvalt door het gebrek aan pigment in zijn huid en haar. De opnames van Tim die worden beluisterd door Duncan maken duidelijk hoe lastig het moet zijn voor een albinojongen om te verdwijnen in de massa. Het verhaal van Tim is ontroerend en bijzonder, waarin het onmogelijk is geen compassie te voelen voor de strijd van de jongen die eigenlijk het allerliefste gewoon normaal wil zijn. De invloed van de verhalen van Tim op Duncan is mooi beschreven, waar vooral het realistische gevecht van Duncan met zichzelf sterk naar voren komt. Het is vanaf het begin al duidelijk dat Duncan en Tim een bepaalde connectie hebben. De geleidelijke ontrafeling van hun connectie en de persoonlijke tragedie van Tim die langzaam tot een hoogtepunt komt, zorgen ervoor dat je de bladzijden gretig blijft omslaan.

Het boek laat je beduusd, verbaasd en vooral bedwelmd achter en verdient daardoor met recht een plaatsje in elke boekenkast.

Zou jij Albino graag willen lezen?