Recensie: Weerwater RECENSIE

Weerwater speelt zich af in Almere, waar het op een avond enorm begint te stormen met windstoten van meer dan 250 kilometer per uur en extreem zware hagelbuien. De volgende ochtend blijkt een dichte mistbank Almere te hebben omgeven. Iedereen die door de mist probeert te gaan, verdwijnt in het niets. Wat overblijft is een enorme chaos. Van de bevolking zijn nog maar vijfduizend mensen over en op een paar honderd gevangenen na zijn dat vrijwel allemaal vrouwen...

Persoonlijk lees ik ontzettend graag dystopische verhalen. En een dystopische roman die zich afspeelt in Nederland? Dat leek me wel wat! Want wat doet het met je, om ineens vast te zitten in een stad zonder elektriciteit, stromend water of andere gemakken die wij als normaal ervaren? Hoe zorg je ervoor dat de maatschappij niet volledig inzakt? En wat doe je, als er ineens een enorm vrouwenoverschot blijkt te zijn?

Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere perspectieven in de derde persoon en één in de eerste persoon. Hierdoor ervaar je vanuit verschillende situaties hoe het is om ineens je familie kwijt te zijn, niets meer te hebben en toch door te moeten om er het beste van te maken. Ik vond de oplossingen van Naaste Families goed bedacht. De Naaste Families zorgden voor saamhorigheid en lieten iedereen weer ergens bij horen. Een loterij voor de grotere en zwaardere beslissingen vond ik heftig, zeker omdat deze beslissingen over mensen gaan. De uitzichtloosheid, eenzaamheid, hoop en het gevecht en de wil om te overleven; alles komt aan bod in deze roman van Renate Dorrestein. Ik heb ervan genoten!

Tags: recensie, Renate Dorrestein, roman, spanning, Weerwater

Weerwater

Bestel nu

Auteur:
Renate Dorrestein
Verschenen:
28 februari 2015
Uitgave:
ISBN 9789057597121
Uitgever Podium
301 pagina's
Uitgever:
Podium
Genre:
Roman

Onze waardering:
Members waardering:

(1 stem)
Omschrijving:

De wereld vergaat. Alleen Almere blijft bestaan. Van de bevolking zijn nog maar een enkele duizenden inwoners over. Op een paar honderd ontsnapte gevangenen na zijn dat allemaal vrouwen. `Na de ramp waren onze verliezen niet te tellen. Geen familie was meer compleet, intacte gezinnen waren er vrijwel niet meer. Kinderen bleven achter als wezen. Nog talrijker waren de jonge weduwes. En met dat laatste begon het vrouwenoverschot. Maar nu loop ik op de zaak vooruit. In Almere overleven vijfduizend vrouwen een wereldwijde calamiteit. Mannen zijn er niet meer, behalve een paar honderd ontsnapte gevangenen. Samen moeten zij een nieuwe maatschappij inrichten, met nieuwe familieverbanden. Beslissingen worden voortaan genomen per loterij, zelfs als op een dag een baby wordt gevonden ...