Recensie: Waar het licht is RECENSIE

Theodore Finch is geobsedeerd door de dood en wil een einde aan zijn leven maken. Violet Merkey is kapot van de dood van haar zus en voelt zich niet meer zichzelf. Ze ontmoeten elkaar op rand van de klokkentoren op school en dat moment verandert alles. Dankzij Finch weet Violet langzaam op te krabbelen. Maar tegelijkertijd wordt Finch’s wereld steeds kleiner. Hoe ver zal Violet gaan om Finch weer het licht te laten zien?

 

'Waar het licht is' is een ontzettend gehypet boek. Aan de ene kant maakte me dat nieuwsgierig: wat is het aan dit boek dat zoveel mensen er zo lyrisch over zijn? Aan de andere kant was ik daardoor ook een beetje terughoudend: een boek beginnen met zulke hoge verwachtingen, dat kan toch alleen maar tegenvallen?

 

In het begin van het boek neemt Niven uitgebreid de tijd om haar personages te introduceren. Hierdoor is het begin wat taai en langzaam, maar je leert Finch en Violet er wel goed door kennen. Niven heeft Finch en Violet echt tot leven weten te brengen door hen een heel eigen karakter mee te geven en dit duidelijk tot uiting te laten komen in hun gedachten en gedrag. Halverwege het boek kwam er voor mijn gevoel wat meer vaart in en las het boek ook veel sneller. Waar het licht is staat vol met filosofische overpeinzingen en prachtige zinnen. Het is een aandoenlijk en mooi, maar ook heftig en meeslepend boek waar je even voor moet gaan zitten, maar dat zeker de moeite waard is.