Recensie: De Kraaienfluisteraar RECENSIE

De dertienjarige Kra is opgevoed door kraaien. Hij heeft het dan ook nooit gek gevonden dat hij met deze dieren kan communiceren. Op een avond ontsnappen drie criminelen uit de zwaarbewaakte afdeling van de gevangenis. Zij waren onderdeel van de Duistere Zomer, een golf van misdaad en geweld die acht jaar geleden de stad overspoelde. Kra ontdekt dat er Wildlingen bestaan, mensen die met dieren kunnen praten en ze kunnen beheersen. Hij blijkt er zelf ook één te zijn: de kraaienwildling. Met de ontsnapping van de drie criminelen dreigt er een nieuwe Duistere Zomer en moet Kra alles op alles zetten om zijn krachten onder controle te krijgen en zijn stad te redden van de duisternis. 

 

Ik wist toen ik begon met lezen niet goed wat ik van De Kraaienfluisteraar moest denken. De achterflap klonk wel spannend, maar wat ik nou kon verwachten? Eenmaal bezig met lezen bleek mijn lichte twijfel ongegrond: ik kon niet meer stoppen met lezen en vond het boek ontzettend leuk!

 

De Kraaienfluisteraar is dus een jeugdboek. Maar als je alleen naar de schrijfstijl zou kijken, zou je dat niet meteen zeggen. Het boek leest als een trein en de gebruikte taal is totaal niet kinderlijk. Ik werd regelmatig meegesleurd in een spannende passage. Je kan merken dat de hoofdpersoon jong is, maar dat vond ik juist wel bij het verhaal passen. Ook het idee van Wildlingen, mensen die met dieren kunnen communiceren en hen kunnen beheersen, vond ik leuk bedacht. Voornamelijk omdat er een scala aan dieren gebruikt wordt: van vossen tot duizendpoten en van bijen tot eekhoorns. Ja, er zitten voorspelbare elementen in het verhaal, maar het is ook meerdere malen voorgekomen dat ik een gebeurtenis niet zag aankomen. Van bepaalde plottwists kon ik dan ook echt genieten! 

 

Kortom, De Kraaienfluisteraar is een ontzettend leuk jeugdboek vol actie, spanning en vriendschap. Ik heb ervan genoten en ik kijk uit naar het volgende deel!