• onze waardering

Recensie: Het bijzondere leven van Martha Vondeling RECENSIE

"Ze zien pas hoeveel iets waard is als ze het kwijt zijn, zeg ik". De boodschappen die Martha Vondeling uitzendt zijn helder. Caroline Wallace beschrijft in Het bijzondere leven van Martha Vondeling het leven van Martha, het meisje dat te vondeling gelegd wordt op het station in Liverpool; een prima gegeven voor een boeiend verhaal. Helaas maakt Martha’s verhaal de verwachtingen niet waar.

Martha wordt door haar moeder achtergelaten op het station in Liverpool, waar ze opgevoed wordt door haar nieuwe Moeder. Wallace start haar verhaal op deze manier met een unieke gebeurtenis. Martha spreekt je direct aan, beschouwt haar leven als een sprookje dat uit verschillende delen bestaat. Via mooie beschrijvingen gaat het verhaal leven: "Moeder ziet eruit als een dikke, rijpe pruim." Daarbij verwijst Wallace in de verschillende delen van haar boek naar citaten van onder andere Charles Dickens, en geeft ze het onderwerp 'sprookje' een diepere betekenis door het te koppelen aan Martha’s leven.

Martha's leven bestaat uit het werken op de afdeling Gevonden Voorwerpen. Op een dag komt er een boek bij haar binnen met een boodschap over haar echte ouders. Bij Martha ontstaan vragen over haar verleden. Wanneer Moeder overlijdt, ontstaat een bijkomend probleem: Martha moet haar BSN en geboorteakte aanleveren om op het station te kunnen blijven wonen. Samen met buurvrouw Elisabeth gaat ze op zoek naar haar verleden. Wallace zet de mooie boodschappen ook in dit deel van het verhaal door. Martha hecht veel waarde aan boeken en ze spelen dan ook het hele verhaal een belangrijke rol: "De boeken vertellen over een reis of een specifiek moment in iemands leven." Helaas ontstaat er tijdens dit deel ook onbegrip. Zo is Martha nog nooit uit het station geweest, zelfs niet met de trein, maar kan ze wel precies aangeven dat ze niet in een overvolle trein wil zitten of naar een druk strand wil. Direct ontstaat de vraag: hoe kan ze hier een mening over hebben? Ook lijkt Martha aan voorwerpen te kunnen voelen hoe ze verloren zijn. Op zijn minst doet dit bijzonder aan, waardoor het lastig wordt je te identificeren met deze jonge vrouw.

Niet alleen het verhaal van Martha komt aan bod. Al snel voegt Wallace de verhalen van de Romeinse soldaat George Harris en verloren zoon William toe. Martha gaat het gesprek met deze twee aan en daaruit ontstaan mooie passages: “Ik ben bang dat ik vergeet hoe het is om echt ongelukkig en eenzaam te zijn.” In haar zoektocht naar zichzelf legt Martha contact met ‘anonymus’. Ze hangt briefjes met belangrijke vragen op bij perron 6, het antwoord volgt in een boek. Ook al bevatten deze briefjes nuttige informatie, Wallace haalt je door haar afstandelijke formulering in deze passages uit het verhaal.

Daarbij voegt ze het perspectief van Max toe. Max heeft een koffer gevonden en is vastbesloten op zoek te gaan naar de urn van gestorven Beatlesvriend Mal. Hij schakelt daarbij Martha in. Vanaf dat moment krijg je een overdosis aan losse verhalen. Enerzijds wil je meegaan in de zoektocht van Martha, anderzijds krijg je te maken met Max. Ook het verhaal van George Harris lijkt interessant genoeg om te willen begrijpen. Wallace lijkt alles te willen bespreken, waardoor Martha weinig echte inhoud krijgt: haar zoektocht wordt onderbelicht. Wat wil Walllace nu eigenlijk met dit verhaal? Wallace probeert het leven op het station te koppelen aan het werkelijke leven in Liverpool door Max’ zoektocht te beschrijven in columns in een krant. Ook hier mist ze, als het gaat om de formulering, net de boot: het maakt de column geen column.

In de slotpassages moeten alle verhalen samenkomen. Martha wil antwoorden op haar vragen, haar vragen leiden naar een verhaal over haar verleden. Natuurlijk speelt de vraag of ze op tijd de broodnodige papieren bijeen kan krijgen. Wallace gebruikt hier helaas diverse ingrepen om het verhaal te versnellen, de onwaarschijnlijkheid van het verhaal neemt toe. Zo vordert de zoektocht naar de urn van Mal wel heel snel en stelt Martha plotseling heel directe vragen op perron zes. Het hele verhaal bleef ze afhoudend, ineens wordt ze doortastend. Toch ben je net zo verrast als Martha wanneer de ware ‘anonymus’ wordt ontmaskerd.

Hoewel Het bijzondere leven van Martha Vondeling genoeg gegevens bevat om uit te groeien tot een wonderlijk verhaal, voldoet het niet aan de verwachtingen. Wallace haalt met de brieven, de columns, de vragen en het gewone verhaal zoveel verschillende verhaalmiddelen uit de kast dat hét echte verhaal ondersneeuwt. Door deze overdaad lijkt Martha’s sprookje misschien té veel op een sprookje. Wie weet helpen Lewis’ woorden: “Op een dag ben je oud genoeg om weer sprookjes te lezen.”

Het bijzondere leven van Martha Vondeling

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Voor de fans van Amélie een Hugo!

    Martha groeit op als wees in het Bureau Gevonden Voorwerpen van Lime Street Station, totdat ze op haar zestiende op zoek moet naar haar eigen identiteit.

    Martha is als baby in een koffer op het station van Lime Street in Liverpool gevonden. Omdat niemand de koffer komt claimen, wordt het Bureau Gevonden Voorwerpen haar thuis. Jammer genoeg beschikt Moeder, die het kantoortje met ijzeren hand runt, niet bepaald over de beste opvoedkundige kwaliteiten.
    Martha wordt zodoende de Assepoester van het station en raakt er door Moeder zelfs van overtuigd dat het hele station zal instorten als ze een stap buiten het gebouw zet. Lime Street Station en de excentrieke personages die het station bevolken vormen haar universum: de elegante Elisabeth die de stationsrestauratie runt, de Romeinse legionair die elke dag op dezelfde tijd onder de stationsklok zijn broodje eet en William, die in de schaduwen leeft en zakken vol met tinnen soldaatjes heeft...

    Het leven verandert als Martha op een dag brieven begint te krijgen van iemand die beweert te weten wat haar ware identiteit is. Martha heeft een wonderbaarlijk talent om gevonden voorwerpen bij hun rechtmatige eigenaar terug te krijgen, maar is ze ook in staat het mysterie rond haar eigen afkomst op te lossen? En lukt het haar om voor het eerst een stap buiten het station te zetten zonder dat alles gruwelijk misgaat?

     

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • Ren, Rose, Ren - Dolly Parton & James Patterson

  • Winnen: de complete Edelstenen-trilogie

  • Recensie: De misdaad van graaf Neville

Zoek in artikelen