Recensie: Misschien ooit RECENSIE

Sydney heeft het allemaal voor elkaar: ze heeft al een aantal jaar een relatie met Hunter, ze volgt de studie die ze wil en ze woont samen met haar beste vriendin Tori. Af en toe zit ze ’s avonds op het balkon en geniet ze van het geluid van de jongen tegenover haar balkon die gitaar speelt. Haar wereld staat op zijn kop als ze er via hem achter komt dat haar vriendje het met haar beste vriendin doet. Ze pakt haar spullen en is van plan om te vertrekken, maar waar moet ze naartoe? De jongen van het balkon regelt dat ze tijdelijk in het appartement kan verblijven waar hij woont met nog een paar andere huisgenoten. Ridge wordt steeds interessanter, maar hij heeft een vriendin. Als er één ding is wat Sydney zeker niet wil, is het om te veranderen in een Tori. Maar verspeelt ze daarmee haar kans op hun ‘misschien ooit’?

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: wauw, wat een boek! Dat Colleen Hoover geweldig kan schrijven wist ik al en dat heeft ze met dit boek weer ruimschoots bewezen. Ze schildert met woorden en creëert levensechte personages. Sydney en Ridge zijn geweldig, maar Colleen Hoover heeft ook zeker aandacht besteed aan de andere personages zoals Warren, Bridgette en Maggie. Je wordt gelijk in hun wereld gezogen en leeft mee met de personages. Het boek wordt beschreven vanuit Sydney en Ridge, waarbij ze elkaar per hoofdstuk afwisselen. Dit vond ik zeker een toevoeging en ik vond ze allebei even interessant.

De insteek van Misschien ooit is heel bijzonder. Ik wil er niet teveel over zeggen, want ik ben er van overtuigd dat je het beste zonder teveel kennis in dit boek moet beginnen. Daarnaast is er bij dit boek ook een eigen soundtrack verschenen. Muziek speelt een grote rol in dit verhaal en als er een liedje voorbijkomt, kan je dat lied dus ook echt beluisteren. Dit zorgt voor een extra dimensie in dit boek. Voor mij voegde het niet per se iets toe aan het verhaal, maar bijzonder is het zeker. Het boek krijgt zo een extra laagje.

Het enige wat ik jammer vond, was de voorspelbaarheid van het boek. Natuurlijk ben ik fan van happy endings, maar soms kan het ook in het voordeel van het boek werken als het een keer niet goed afloopt. Het einde was iets te zoetsappig voor mij, maar ik kon het boek zeker met een gelijmd hart en tevreden gevoel dichtslaan.

Misschien ooit heeft mijn hart gebroken en weer voorzichtig aan elkaar gelijmd. Dit boek pakte ik iedere vrije minuut op omdat ik wilde weten hoe het zou aflopen tussen Sydney en Ridge. Ik ben van deze eerlijke, levensechte personages gaan houden en dit boek was één van de beste boeken die ik tot nu toe dit jaar heb gelezen.