Recensie: Ready Player One RECENSIE

Wade leeft in het jaar 2044, en is geobsedeerd door OASIS: een online game dat over de hele wereld wordt gespeeld. In OASIS kan je alles doen wat in het echte leven ook kan. Wade gaat er naar school en maakt daar zijn vrienden. Dan komt de maker van de game, James Halliday, te overlijden en laat de gamers een boodschap na. Er zijn drie sleutels verstopt in het spel en wie die sleutels als eerste vindt, erft zijn hele vermogen ter waarde van 240 miljard dollar. Wade is, net als miljoenen andere gamers, vastbesloten die drie sleutels te vinden.

Ik had al veel over Ready Player One gehoord, en na het lezen ervan snapte ik niet waarom ik niet eerder aan dit boek was begonnen. Dit boek is zo enorm vet! Het bevat voor mij de goede ingrediënten wat een boek nou juist zo tof maakt. Dat begint al gelijk in de proloog, waar de boodschap, die James Halliday heeft nagelaten aan de gamers van OASIS, wordt vertelt. Je leest er veel verwijzingen naar de jaren ’80, zoals muzieknummers, games en films.

Ik moet wel zeggen dat het boek erg langzaam las, omdat alles erg gedetailleerd werd beschreven en je niks van die beschrijvingen wil missen. Ik vond dit helemaal niet erg, omdat je op deze manier een goed beeld krijgt van de wereld waar Wade in leeft. Als dit niet was gedaan, was ik helemaal door de war geraakt en zou ik er niks meer van snappen. Nee, alles wordt tot in de puntjes uitgelegd. Hoe OASIS werkt, wat je er allemaal kunt doen, waar het vandaan komt en waar het voor dient. Echter vond ik het op ongeveer de helft van het boek een beetje langdradig worden. Daar moest ik me als lezer dus wel doorheen worstelen.

Je voelt als lezer dat Ernest Cline passie heeft voor games en films. Het lijkt net alsof hij alle informatie recht in je gezicht zegt. Dit resulteerde erin dat hij een boek heeft kunnen schrijven dat zo goed doordacht is. Elk puzzelstukje paste op zijn plek, waardoor ik na het lezen van Ready Player One niet met onbeantwoorde vragen zat. Of ja, ik zat wel met onbeantwoorde vragen, maar niet met onbeantwoorde vragen waar ik eerder wel antwoord op had kunnen krijgen.

Het leukste aan dit verhaal is dat je als lezer echt geen idee hebt hoe het af kan lopen. Ik vind het verhaal – tot op zekere hoogte – totaal niet voorspelbaar. Laten we eerlijk zijn: we gaan er allemaal vanuit dat de hoofdpersoon in zo’n boek (de erfenis) wint. Maar in Ready Player One wist je tot het einde niet wie de drie sleutels zouden weten te bemachtigen. Het verhaal kon werkelijk waar alle kanten op gaan!

Ik vond dit boek helemaal geweldig. Van de eerste tot en met de laatste bladzijde houdt dit boek je gegarandeerd in z’n greep!