• onze waardering

Recensie: Black-Eyed Susans RECENSIE

“De echte reden dat Terrell Darcy Goodwin in de dodencel zit is de Black-Eyed Susan die doodsbang heeft getuigd.” Tot op het einde spannend, goed geconstrueerd en bijzonder gestileerd; de nieuwe thriller van Julia Heaberlin is een pareltje. Niet alleen de enorme aantrekkingskracht van Black-Eyed Susans overtuigt. Ook de goedgekozen constructie, het bijzondere plot en de originele beelden waar Heaberlin royaal mee zaait doen deze thriller goed.

“‘Je moet morgen iets voor me doen,’ zeg ik.

‘En dat is?’

‘Graven.’”

Heaberlin neemt ons mee met Tessa en Tessie. Tessa vertelt dat de graven van de Susans wederom geopend zullen worden. Terrell Darcy zit in de dodencel, veroordeeld voor de moorden op de Susans. Tessa heeft, als Tessie, tegen hem getuigd, maar begint nu te twijfelen. Samen met Jo en Bill probeert ze Terrell vrij te krijgen en tegelijkertijd haar moordenaar te vinden. Maar daarvoor moet ze haar hele verleden oprakelen. Ze duikt in haar verleden en gaat terug naar de plaatsen waar de moordenaar haar Black-Eyed Susans heeft geplant.

Tegelijkertijd lezen we Tessies verhaal in 1995. Ze is levend begraven bij diverse botten en een dood meisje. Ternauwernood is ze gered en dan komt ze bij een psycholoog terecht. Hij probeert haar trauma, waardoor ze niet meer kan zien, te verminderen door haar te laten tekenen. Ook bereidt hij haar voor op de rechtszaak. De rechtszaak waarin zij moet getuigen, net als haar vriendin Lydia. Getuigen tegen de dader.

Heaberlin maakt de goede keuze het verhaal in Black-Eyed Susans op te delen in een verhaal met een heden en verleden. Niet alleen houdt ze op die manier de spanning lange tijd hoog, ook creëert ze met deze verhaaldeling een volledig beeld van de Black-Eyed Susansmoorden. Tessa toont ons de gang van zaken nu, Tessie verklaart waardoor de huidige situatie is zoals hij is. Ook nodigt deze constructie uit tot het gebruik van cliffhangers, iets waar Heaberlin in grossiert. En met effect. Niet zelden eindigt een hoofdstuk zo spannend, dat doorlezen de enige optie is: “De aarde is gladgestreken en rondgedraaid, als een schaal met chocoladetaartbeslag. Het punt is dat ik niets gladmakends of ronddraaiends heb gedaan. En mijn spade was weg.”

Stap voor stap nemen Tessa en Tessie je op realistische wijze mee in het verhaal. Nergens gebruikt Heaberlin kunstmatige ingrepen om het verhaal te versnellen, alle onverwachte wendingen kloppen. Zelfs de komst van ex Lucas of de plottwist rondom Bill lijken logisch. Vanaf het tweede deel, waarbij het aftellen naar de rechtszaak of de executie begint, verhoogt Heaberlin de spanning. Niet alleen het verhaal wendt, ook de constructie. Heaberlin begint met aftellen, verkort de hoofdstukken en voert zo het tempo op. Ze geeft de lezer, terecht, een opgejaagd gevoel. Komt Terrell vrij? Wie is de moordenaar? Wat is er met Tessie gebeurd? Daarbij is toevoeging van het perspectief van Lydia zeker van toegevoegde waarde.

Hoewel Black-Eyed Susans door het unieke verhaal, de bijzondere constructie en de mooi opgebouwde spanning al diverse facetten voor een goed boek bevat, wordt het boek bijzonder door het beeldende taalgebruik van Heaberlin: “Het is net of ze op hun tenen in onzichtbare inkt lopen, terwijl alle anderen in schreeuwende neonkleuren rondbanjeren.” Daarbij valt het gebruik van motieven op. Niet alleen de Black-Eyed Susans spelen een prominente rol, ook andere beelden worden impliciet en expliciet in het verhaal verwerkt, waarbij de zeemeermin van Kopenhagen en vergelijking met gevangene O.J. angstaanjagend aandoen: “Het was heel erg O.J. van me om mijn shirt te bewaren, vind je ook niet?”

“Misschien vertelt ze de waarheid. Of misschien is ze precies haar moeder. ‘Ze was loyaal,’ lieg ik. ‘Als geen ander.’” Met diverse kleine zinnen zet Heaberlin je aan het twijfelen, plaatst ze je op een (zij)spoor en laat ze je in verwarring achter. Black-Eyed Susans bevat meer dan slechts een goed verhaal. Het vindt zijn diepgang in personages als Tessa en Jo, vindt zijn pracht in het beeldende taalgebruik en ontstijgt het niveau van eenvoudige thriller door de passende, soms onheilspellende constructie: “…de Susans zijn in haar hoofd rustig hun nieuwe huis aan het bouwen, steen voor steen.”

Black Eyed Susans

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Op haar zestiende werd Tessa Cartwright door een seriemoordenaar voor dood achtergelaten op een akker in Texas, samen met de lichamen van drie andere slachtoffers. Ze was de enige overlevende, met slechts vage herinneringen aan wat haar was overkomen. Vanaf die dag stond zij bekend als een van de ‘Black-Eyed Susans’, een bijnaam die verwees naar de bloemen die groeiden op de vindplaats van de meisjes. Het was Tessa’s verklaring die de dader in de dodencel deed belanden. Althans, dat dacht ze…

    Bijna twintig jaar later ontdekt Tessa bij haar huis een veld vers geplante, bloeiende Black-Eyed Susans. Ze gelooft dat het een teken is van de moordenaar, die nog vrij rondloopt. Bang geworden dat door haar nu een onschuldige vastzit, besluit ze de verdediging te helpen. Maar ze wordt geplaagd door flarden van herinneringen en vreest voor de veiligheid van haar dochter. Wat niemand weet is dat het angstige, fragiele meisje dat Tessa was, een muur van geheimen om zich heen heeft gebouwd.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • Beste Tommie,

Zoek in artikelen