Recensie: De vierde dag RECENSIE

Het cruiseschip The Beautiful Dreamer vaart rustig door de Golf van Mexico en de gasten genieten volop. Terwijl iedereen zich in gedachten al klaarmaakt om Nieuwjaar te vieren, breekt er een brandje uit in de machinekamer en valt het schip stil. Alle communicatiemiddelen, de airconditioning en de elektriciteit vallen uit, waardoor het schip overgeleverd raakt aan de zee. De passagiers raken rusteloos wanneer blijkt dat de verwachte hulp uitblijft en de cruiseleider alleen vage mededelingen doet. Ondertussen wordt er ook een lijk gevonden, breekt het norovirus uit en denken een aantal mensen dat er geesten aan boord zijn. Terwijl het personeel al het mogelijke doet om de verontruste passagiers te helpen, laat zelfverklaard medium Celine del Ray zich opmerken door speciale bijeenkomsten te organiseren die al snel druk bijgewoond worden.

De plot van De vierde dag van Sarah Lotz houdt verband met de gebeurtenissen uit haar boek De drie, maar is prima los te lezen. De verhalen bouwen niet rechtstreeks op elkaar voort, er wordt wel hier en daar gerefereerd aan de vliegtuigcrashes en enkele personages uit het voorgaande boek. Voor lezers die het verhaal gelezen hebben, is dat mooi meegenomen. Zij zullen wellicht ook eerder dan andere lezers doorhebben wat er gaande is. Wie de achtergrond niet kent, kan zich het beste maar gewoon laten meevoeren op de stroom. Auteur Sarah Lotz heeft immers alle noodzakelijke informatie in het verhaal opgenomen.  

De vierde dag is opgedeeld in korte hoofdstukken waarin er telkens een klein beetje informatie door iemand aan boord wordt vrijgegeven. Zo zijn er onder meer de behulpzame Filipijnse steward Althea, scheepsdokter Jesse, een passagier met een donker geheim, twee bejaarde vriendinnen die wel zo’n beetje klaar zijn met het leven en de persoonlijke assistente van medium Celine del Ray. Het verhaal wordt vanuit een steeds wisselend perspectief verteld, waardoor het boeiend, maar tegelijkertijd erg fragmentarisch is. Misschien is het ook even wennen aan de vrij zakelijke vertelstijl. Wanneer de gebeurtenissen in het boek op gang komen, wordt de voeling met de personages wel groter. Het laatste deel bestaat vooral uit interviews met een aantal personages en diverse berichten die zowel voor meer duidelijkheid als extra verwarring zullen zorgen.

Wie hoopt op een klassieke thriller kan dit boek beter links laten liggen. Het verhaal heeft een vrij vlakke spanningsboog en lijkt af en toe meer op een soort verslag van het gedrag van mensen in panieksituaties. De geesten zorgen voor een klein horrorelementje, al krijg je het als lezer nooit benauwd. Na een paar kabbelende hoofdstukken leest het echter vlot weg en raak je geïntrigeerd door het mysterie. De vierde dag lees je vooral om de vreemde situatie rond The Beautiful Dreamer stapje voor stapje te ontrafelen en voor het raadsel rond medium Celine de Ray. In hoeverre je antwoorden krijgt, is nog maar de vraag.