Recensie: Mijn onvertelde leven RECENSIE

Grace Jones, het stijlicoon van de jaren ’70 en ’80. Zangeres, actrice en model. Haar stem is uniek.
Ze zong in één van haar nummers dat ze nooit haar memoires zou schrijven maar ze heeft het toch gedaan. Je mag van alles van haar vinden, zolang je haar maar niet saai vindt. Ze belooft dat er bloed zal vloeien en dat er klappen vallen. Deze dame perst het leven helemaal uit voordat ze klaar is.

Mijn onvertelde leven neemt je mee door het leven van Grace en begint bij haar geboorte in Jamaica. Ze begon al tegendraads en kwam met haar voeten vooruit de wereld in. De streng religieuze opvoeding en haar verschrikkelijke stief-opa verklaren de rebelse Grace die hiervan wilde losbreken. Op 12-jarige leeftijd verhuisde Grace naar Amerika en kon daar eindelijk zichzelf zijn, vrij zijn. Ze was dol op het theater en zag dat als haar toekomst. Ze gingen werken als model en danseres, en probeerde daarnaast ook te acteren en te zingen.

Amerika was nog niet klaar voor de looks van Grace en daarom ging ze naar Parijs waar ze bekend werd als model. Ze nam haar eerste nummers op, die succesvol werden. Ze verhuisde naar New York en dompelde zich onder in de wereld van de disco. Grace kent geen grenzen en wil alles een keer geprobeerd hebben. Ze experimenteert met haar looks en probeert haar ware ik en stem te vinden. Grace ging na de disco op zoek naar een nieuwere vorm van muziek. Ook gaat ze acteren, maar ziet in dat deze wereld niet is wat ze er van verwachtte en dat zingen toch echt haar ding is.

In het boek vind je verhalen over allerlei beroemde mensen zoals kunstenaars Andy Warhol en Keith Haring. Ze zullen hier niet allemaal blij mee zijn. Grace windt er geen doekjes om en zegt waar het op staat. Achter de Diva-verhalen die in de pers zijn verschenen gaan andere verhalen schuil dan je zou denken. Je leert andere kanten van haar kennen. Op het podium speelt ze een rol. Thuis kijkt ze graag naar tennis en maakt ze legpuzzels. Ze verbaast vriend en vijand door opera te zingen met Pavarotti. Grace deelt een sneer uit naar de popmeisjes van nu die haar imiteren en haar ideeën recyclen. Blijf groeien en vernieuwen en wees origineel!!

Grace is ondertussen 67 en al oma, maar deze vrouw zit niet stil. Ze kan zelfs een heel nummer hoelahoepen. Ze is bezig met twee films en er komt een nieuw album aan.

Mijn onvertelde leven is een heel interessant boek om te lezen. Alleen soms wijkt ze midden in een verhaal uit naar een andere herinnering, maar komt dan daarna weer terug op het onderwerp. De jaren en herinneringen lopen ook wat door elkaar heen. Maar voor iemand die niet gelooft in tijd en leeftijd heeft ze het boek heel duidelijk geschreven. De jongere lezers zullen niet alle namen van de bekende mensen herkennen, maar voor het verhaal maakt dat gelukkig niet zo veel uit.