Recensie: Het isolement RECENSIE

"Hij moest haar isoleren, zorgen dat ze niemand had om op terug te vallen." Wat kun je beginnen wanneer iemand je leven overneemt? Wanneer iemand je digitale wereld beheerst? Het isolement, de nieuwe thriller van Chantal van Mierlo, geeft het antwoord. Middels een goed geconstrueerd en zeer spannend verhaal, waarin actie en psychologie elkaar afwisselen, bezorgt Van Mierlo de thrillerwereld wederom een dienst. Het isolement blijkt al snel het lezen meer dan waard.

Van Mierlo neemt ons mee met twee verschillende jonge mensen. Allereerst maken we kennis met Coco. Deze ogenschijnlijk succesvolle vrouw gaat feestend en zuipend door het leven. Samen met vriendin Kim lijkt ze de grootste lol te hebben. Niemand kan haar wat doen. Toch? Plotseling verandert dat beeld wanneer ze gehackt wordt. Haar inkomen wordt weggesluisd en langzaam maar zeker wordt haar leven steeds meer overgenomen. Al snel lijkt ze niemand meer te hebben, behalve haar gehandicapte broertje Rocket. Ze roept de hulp in van Rockets ergotherapeut Jeroen. Kan hij haar helpen haar leven weer op de rit te krijgen?

Tegelijkertijd ontmoeten we de hacker: Razvan. Deze jonge Roemeen is geadopteerd door een bekakte Nederlandse familie. Zijn leven lang heeft hij moeten leven in het keurslijf waar zijn ouders hem in duwden en dat is hij nu zat. Zijn overleden vriend Tim leerde hem ooit computers te hacken en nu is hij succesvol hacker. In opdracht van diverse Roemenen hackt hij Nederlandse rijkaard en sluist hij geld naar het buitenland. Dan komt hij Coco tegen, de liefde van zijn leven. Hij is ervan overtuigd dat hij haar moet isoleren, voor hij haar mee kan nemen naar Roemenië, zijn geboorteland. Daar zullen ze gelukkig worden.

Vrijwel direct weet Van Mierlo te boeien door de bijzondere perspectiefkeuze. Enerzijds beschrijft ze het verhaal van de - in het begin - clichématige Coco, het zuipende meisje dat nergens bij nadenkt: de wereld ligt aan haar voeten. Tegelijkertijd laat ze ons kennis maken met hacker Razvan. Vrijwel direct roept deze Roemeen antipathie op, iets wat gaandeweg het verhaal verergert: "Wat volgde had hij al zo vaak gezien. Ze begon te janken. De slet zou weten met wie ze had gerotzooid." Hoe zeer hij ook zijn best doet zijn opvoeding de 'schuld' te geven van zijn gedrag, hij blijft een gewetenloze hacker: "Hier kon hij zijn wie hij was, een Roemeen uit de arbeidersklasse die eindelijk naar huis was teruggekeerd."

Niet zelden brengt deze perspectiefwisseling informatievoorsprong met zich mee. Terwijl de lezer al weet wat Razvan heeft gedaan, moet Coco nog geconfronteerd worden met de gevolgen; een snijdende spanning ontstaat. Van Mierlo zet de wisselingen functioneel in, waardoor de spanning in het verhaal toeneemt. Helaas combineert ze de wisselingen met relatief grote tijdsprongen, waardoor de continuïteit van het verhaal afneemt. Niet zelden verliest Het isolement kracht doordat essentiële ontmoetingen of achtervolgingen niet worden uitgewerkt: Van Mierlo slaat ze simpelweg over. Daarnaast dreigt het verhaal onlogisch en fragmentarisch te worden: belangrijke personages als Kim verdwijnen en verschijnen vrij plotseling, zonder goed uitgewerkte reden.

Toch zorgt Van Mierlo ervoor dat je Het isolement niet weg kunt leggen. Waar Razvan en Coco in het begin vrij basic neergezet worden, worden ze steeds meer mens naar mate het verhaal vordert. Van Mierlo besteedt veel aandacht aan de psyche van de twee protagonisten en creëert daarmee een zekere mate van begrip. De obsessie van Razvan voor Coco krijgt langzaam maar zeker vorm en de pijn die hij heeft, als het gaat om zijn verleden, uit zich steeds duidelijker: "Ik ben gebruikt door een oud, kinderloos echtpaar dat voor de buitenwereld een perfect plaatje moest afgeven. Ik wil niet meer voldoen aan jullie eisen." Ook de steeds eenzamer wordende Coco worstelt met haar verleden en moet langzaam haar zorgvuldig opgebouwde muur afbreken.

Langzaam maar zeker brengt Van Mierlo de verschillende verhaallijnen samen, om de lezer vervolgens met de neus op de feiten te drukken: we hebben te maken met een thriller. Diverse plottwists maken het verhaal aantrekkelijk. Niet zelden weet je wat de hoofdpersonen te wachten staat, maar kun je slechts lijdzaam toekijken. Op impliciete wijze verwerkt Van Mierlo aanwijzingen over de ontknoping in het bestaande verhaal; een kritische lezer zal ze ontdekken. In de slotakkoorden van het verhaal komen de levenslijnen van Razvan en Coco op natuurlijke wijze bij elkaar. Tot de laatste hoofdstukken weet Van Mierlo de ware ontknoping geheim te houden. Daarmee maakt ze Het isolement tot een ware thriller: spannend, onvoorspelbaar, psychologisch, goed geconstrueerd, en met een vleugje emotie: "Weggestopt en door iedereen vergeten. Ik denk dat dat een grotere armoede is dan wanneer men niets te eten heeft."