Recensie: Pluk een roos RECENSIE

Als een gezin tijdens hun dagje aan het strand een gruwelijke ontdekking doet, begint Helen Grace weer aan een moeilijke uitdaging. Het meisje, dat al enkele jaren dood was, bleek echter nooit als vermist te zijn opgegeven. Haar familie ontving nog wekelijks berichten en tweets van haar. 

Intussen ontwaakt in een donkere kelder een ander meisje. Ze heeft geen idee hoe ze er terecht is gekomen en wat de reden is van haar opsluiting in het “poppenhuis”. Ze herinnert zich weinig van de vorige avond maar is heel zeker dat ze in haar eigen bed in slaap viel. Hoe ze dus in de donkere kamer belandde is nog een raadsel.

Terwijl Helen Grace haar best doet om te ontdekken wie de dader is en wat zijn motieven zijn, lijkt de jonge vrouw stilaan te beseffen dat de donkere kelder haar dood zal worden…

Na Piep zei de muis keek ik vol verlangen uit naar het volgende boek. Ik had hoge verwachtingen maar was al enigszins gerustgesteld toen ik zag dat de cover minstens even uitnodigend en mysterieus is als die van zijn voorgangers.

Je begint te lezen in “Pluk een roos” en het verhaal laat je vanaf de eerste pagina niet meer los. Of je nu tijd hebt om te lezen of niet. Het boek is zo spannend dat je eigenlijk geen keuze hebt: je moet nu eenmaal verder lezen.

Het verhaal is volledig anders dan in de vorige boeken. Het leven van Helen Grace loopt door, maar de avonturen die ze beleeft zijn helemaal nieuw. Helen Grace en haar collega’s leer je in dit boek weer wat beter kennen, iets wat ik persoonlijk erg leuk vond. Na alles wat ik over haar gelezen heb, ben ik er wel zeker van dat zij één van de beste hoofdpersonages is waar ik de laatste jaren over gelezen heb!

Ook in dit verhaal wisselt M.J. Arlidge telkens tussen de dader, slachtoffers en de inspecteurs. Ik vond deze schrijfstijl bij de voorgaande boeken ook erg aangenaam om te lezen en het zorgt er voor dat ook dit boek helemaal tot z’n recht komt. Het houdt het boek spannend en geeft je als lezer een beeld vanuit alle personages.

Het verhaal in Piep zei de muis vond ik meer vernieuwend dan het verhaal in Pluk een roos. Toch vond ik Pluk een roos een geweldig spannend boek. Je wordt als lezer weer op een dwaalspoor gebracht om dan op het einde compleet verrast te worden door de dader.                   Ik wist al dat M.J. Arlidge hier goed in was maar had niet gedacht dat ik me nogmaals om de tuin zou laten lijden door hem.

Na het lezen van Pluk een roos ben ik er steevast van overtuigd dat M.J. Arlidge in de top drie hoort van de (thriller)auteurs van deze tijd. Ik kijk dan ook vol verlangen uit naar een volgend boek!

Dit boek krijgt van mij 5 hartjes. Net zoals de voorgaande boeken van M.J. Arlidge is ook Pluk een roos weer een knaller van formaat. Het verhaal is van het begin tot het einde razend spannend en Helen Grace is nog steeds een geweldige inspecteur. Pluk een roos behoort zeker in het rijtje van mijn lievelingsboeken!