Recensie: Scoop! RECENSIE

Werken op de redactie van een tijdschrift is een droom voor velen. Maar als je een tijdje meeloopt in het wereldje van Esmée Evers wordt al gauw duidelijk dat zo’n baan in werkelijkheid soms meer op een nachtmerrie lijkt. Ze zou tijdelijk werken als redactie-assistente, om na een paar maanden door te stromen naar een baan als redactiechef. Tot haar stomme verbazing gaat die functie plotseling aan haar neus voorbij en om het nog erger te maken wordt Jasmijn, een van haar vriendinnen, aangenomen als haar nieuwe leidinggevende. Jasmijn maakt geen sterke start op de redactie en Esmée helpt haar telkens weer uit de brand. Als waardering daarvoor uit blijft, begint het te wringen. Als ze dan ook nog ontdekt dat Jasmijn met vreemde dingen bezig is, is dat het startsein voor een felle strijd op de werkvloer. Met alle gevolgen voor de vriendschap van dien… Gelukkig is er ook nog haar jeugdvriendin Andrea bij wie Esmée altijd terechtkan. Zij probeert Esmée af te leiden van haar kantoorsores door haar te betrekken in de organisatie van een groot dorpsfeest. Maar of Esmée daar nou zo blij mee moet zijn?

Hoofdpersoon Esmée maakt een hoop ontwikkelingen door in Scoop!. Ze ontdekt gaandeweg hoe onzeker ze eigenlijk is over alles, behálve misschien over haar schrijfcapaciteiten. Hoe komt het toch dat ze op kantoor zo over zich heen laat lopen? Waarom blijft ze omgaan met vriendinnen die op haar neerkijken en haar als minderwaardig behandelen? Hoort ze wel bij die stadse, hippe meiden of kun je het meisje wel uit het dorp halen maar andersom niet?  En is haar vriend Hugo wel de ware? Door een hele reeks zowel spannende als hilarische gebeurtenissen wordt haar hele leven op z’n kop gezet en wordt Esmée gedwongen om alles in twijfel te trekken. Gesteund door Andrea en haar vele motiverende quotes en met jeugdvriend Rik als een soort moreel kompas, leert Esmée met héél veel vallen en opstaan steeds beter om voor zichzelf op te komen en voor zichzelf te kiezen.

In het begin van het boek was het soms storend dat de afwisseling tussen lange en kortere zinnen wat uit balans was: de lange zinnen hadden duidelijk de overhand en ook stonden er her en der de nodige overbodige woorden in de tekst. Later in het verhaal werd dit beter, of het viel niet meer op, dat kan ook. Want naarmate je verder leest sleept het verhaal je compleet mee. Dat ik dit ongeveer 450 pagina’s tellende boek in slechts één dag heb uitgelezen, zegt genoeg over de spanningsboog. Want er gebeurt veel in Scoop! en telkens weer wil je weten hoe het verder gaat. De onzekerheid en twijfels van Esmée zorgen ervoor dat je makkelijk met haar meeleeft. En ook de keuzes die ze moet maken qua vriendschappen, werk en in de liefde zullen voor velen herkenbaar zijn. Tot op het laatste moment weet je als lezer niet of je nu moet hopen dat Esmée voor haar vertrouwde vriend en ‘snelle jongen’ Hugo moet gaan of haar gevoelens voor Rik moet toelaten. Beiden hebben hun lieve, leuke en knappe kanten, maar verfrissend ten opzichte van andere chicklits is wel dat beide heren verre van heilig zijn in dit verhaal. Ook een leuke toevoeging zijn de verschillende zogenaamde bekende Nederlanders, waarvan sommigen me wel heel sterk deden denken aan écht bestaande artiesten (Nick & Simon, anyone?).

Het einde van het verhaal biedt, zonder al te veel te willen verklappen, zeker ruimte voor een vervolg. En gezien de hoge kwaliteit van dit debuut van Iris Houx hoop ik van harte dat we in een volgend boek gaan meemaken hoe het verder gaat met de belevenissen van Esmée!

Lees ook alle columns van Iris Houx voor Chicklit.nl!