Recensie: Stranders RECENSIE

Job wil graag een professionele voetballer worden. Maar zijn ouders zadelen hem constant op met zijn kleine zusje Kaatje. Er gaat geen dag voorbij dat hij niet op Kaatje moet letten.

Soms bedenkt hij dat hij beter af zou zijn zonder zijn zusje. Ze is een blok aan zijn been en zonder haar zou hij tenminste zijn aandacht op het voetballen kunnen richten.

Wanneer hij op de dag van een belangrijke wedstrijd weer voor Kaatje moet zorgen is de maat vol. Hij zou willen dat ze op een andere plek zat, waar hij geen last meer van haar heeft. Alleen wist Job niet dat wanneer je iemand zo hard verwenst, het op een dag ook daadwerkelijk zou uitkomen.                                                                                   Enige tijd na de verdwijning van Kaatje strandt Job zelf in de wereld waar hij Kaatje naar verwenste. Hij kan alleen maar naar huis wanneer hij zijn zusje redt. Maar dat blijkt een moeilijkere opgave te zijn dan hij ooit had kunnen verwachten.

In het boek Stranders volg je het leven van Job die graag profvoetballer wil worden en het liefst hele dagen doorbrengt op een voetbalveld. Jammer genoeg lijken zijn ouders het erg druk te hebben, waardoor Job bijna elke dag op zijn zusje Kaatje moet passen.

Job is een typische jonge puber en zo wordt hij ook weergegeven in het verhaal. Hij is opstandig tegenover zijn ouders, wil goed in de vriendengroep liggen en houdt van voetballen. Zijn zusje Kaatje is dan weer de typische kleuter die niets liever wil dan de liefde en aandacht van haar broer. Ze is erg nieuwsgierig en geïnteresseerd in de wereld rondom haar. Beiden komen ze heel realistisch over in het verhaal en hierdoor kunnen veel jonge lezers zichzelf herkennen in de personages.

Het verhaal zelf is best wel eng en heel spannend voor de jonge lezers. Het boek is vrij dik voor een jeugdboek maar de schrijfster heeft een schrijfstijl die enorm vlot leest en ze werkt met een tekening aan het begin van elk hoofdstuk.

Hoewel de gebeurtenissen en plekken in het verhaal erg gedetailleerd beschreven worden door Iris Stobbelaar, zijn de tekeningen erg welkom. Ze geven een beter beeld van de fantasiemonsters of van de locatie waar Job zich bevindt. Ze zorgen ervoor dat je je nog beter kan inleven in het verhaal en dit vond ik erg aangenaam.

Stranders bevat een mooie waarde die verpakt is in een spannend avontuur. Het is een verhaal vol liefde en moed en tegelijkertijd komen er vreselijke monsters en enge wezens in voor. Het verhaal gaat dus zeker een breed publiek aanspreken omdat iedereen er wel iets in herkent wat hem/haar aanspreekt.

Ondanks het feit dat Stranders een jeugdboek is, vermoed ik dat het ook door vele volwassenen gelezen gaat worden. Het verhaal bevat veel diepgang en mysterieuze personages waardoor het zich eigenlijk een beetje onderscheidt van de typische “kinderboeken” zoals we die kennen.

Iris Stobbelaar wist mij alvast te bekoren met “Stranders”. Aan iedereen die twijfelt kan ik alleen maar zeggen: Doen!

Het boek heeft alle eigenschappen van een spannend jeugdboek en is toch net iets anders. Stranders is een verhaal met intrigerende personages en het draagt een mooie boodschap met zich mee. Het is een echte aanrader voor jong en oud dat van avontuur houdt.