Recensie: Als ik weg ben RECENSIE

Net zoals de meest boeken van Abbi Glines, speelt Als ik weg ben zich weer grotendeels af in Rosemary Beach. Ditmaal is het de beurt aan Mase Colt-Manning. Dit personage dook al op in de vorige boeken van Abbi Glines en trok toen al de aandacht. Nu is het tijd om hem beter te leren kennen en dat is zeker geen straf.

Wanneer Mase op een ochtend wakker wordt in het huis van zijn zus staat hij oog in oog met de nieuwe schoonmaakster. Deze eerste ontmoeting is voldoende om zijn hart sneller te laten kloppen. Reese weet zich echter geen houding te geven en maakt een nerveuse indruk. Ze heeft enkel de ervaring dat mannen slechte bedoelingen hebben en weet niet goed wat ze met de aardige Mase aan moet. Toch krijgt ook zij gevoelens die ze nog niet eerder heeft gehad.

Net als de vorige boeken van Abbi Glines komen in Als ik weg ben ook verschillende pikante scenes voor, waarbij je fantasie af en toe op hol slaat. Mase wordt beschreven als een erg knappe man die menig vrouwenhart laat kloppen. Toch zit er een erg goede verhaallijn in het boek verwerkt. Zo leren we ten eerste Mase niet alleen kennen als de zoon van Kiro Manning, maar als de persoon die hij daadwerkelijk is. Voorafgaand aan het verhaal wordt de reden beschreven dat Reese besloten heeft om uit haar huidige woonplaats te vertrekken. In de loop van het verhaal leert Reese dat niet alle mannen hetzelfde zijn en dat er ruimte moet zijn voor vertrouwen. Langzaam aan kruipt Reese dan ook meer uit haar schulp.

De verschillende personages uit de vorige boeken zijn ook weer van de partij in dit deel. Hierdoor krijg je steeds meer het gevoel dat je deel uitmaakt van de gemeenschap en leer je de personages steeds beter kennen. Daarnaast merk je ook de veranderingen op, wie had immers ooit gedacht dat Grant Carter zo'n toegewijde vader zou worden.

Het verhaal eindigt met een open einde en het is meteen duidelijk dat er een vervolg gaat komen. De ontwikkelingen die beide personages hebben doorgemaakt tijdens het verhaal worden totaal op zijn kop gezet op de laatste bladzijde. Door het einde zo'n onverwachte wending te geven heeft Abbi Glines ervoor gezorgd dat je het vervolg wel wilt lezen. Ook al vond je het boek minder, toch wil je weten hoe het verder zal gaan.  Hieruit blijkt maar weer dat de schrijfster nog niet klaar is met de belevenissen in Rosemary Beach en dit zal ook voor menig lezer gelden.