• onze waardering

Recensie: De drakenjager RECENSIE

In dit tweede van deel van de Orde van de Drakenmenners trilogie: De Drakenjager, zijn Matti en Tink alweer een tijdje in Parijs, waar ze zich stierlijk vervelen. In plaats van in de Franse hoofdstad is er namelijk een plaats waar ze veel liever zouden zijn, op Drekar Mohoao! Na hun avontuur in De Drakendoder willen de vriendjes nog maar 1 ding: drakenmenner worden. Maar dat kan niet zomaar, daar moeten ze eerst drie lastige proeven voor afleggen. Pas dan mogen ze zich lid van de Orde van de Drakenmenners noemen. Een hele opgave! En dan krijgen ze ook nog te maken met een gevaarlijke drakenjager én komen ze erachter dat niet alle draken zo lief zijn als hun vriendje Loef. Kunnen Matti en Tink zoveel gevaar wel aan? Weten ze genoeg om de drakenjager te verslaan?

Na het geweldige eerste deel van deze trilogie neemt Fiona Rempt haar lezers in De Drakenjager mee terug naar de wereld van de draken. Ook nu is er weer een spannend avontuur, wanneer Matti en Tink alles op alles zetten om drakenmenner te kunnen worden. Hiervoor moeten ze heel veel leren over de verschillende draken en als lezer leer je met hen mee. Ze komen erachter dat niet alle draken even lief zijn en dat zorgt voor een boel spanning in het boek. Vooral het einde zet je op het puntje van je stoel. Gaat het de jongens lukken om alle proeven te doorstaan? En dan moeten ze ook nog eens de drakenjager stoppen.

Hoewel het boek wat traag op gang komt is het – als je er eenmaal in zit – een zeer vlot geschreven verhaal wat je meesleept in het avontuur. De vele fantasierijke karakters en de geheimen van de drakenmenners die de jongens moeten ontrafelen maken dat het boek blijft boeien tot het eind. Nadat de laatste bladzijde is omgeslagen blijven er nog wel wat onduidelijkheden over waardoor de lezers ongetwijfeld alweer zullen uitkijken naar deel drie. Mooi in het boek is ook de fijn omschreven vriendschap tussen de twee jongens en hoe goed ze elkaar aanvullen. De een als natuurtalent met draken, de ander als een soort drakenzoekmachine, want wat weet Tink er veel vanaf. Het feit dat het wat traag begon is jammer, maar dat maakt Fiona Rempt later zeker goed. Verder wordt er wel erg vaak herhaald dat Matti zijn vader heeft teruggevonden. Dat had iets minder vaak benadrukt mogen worden.

De Drakenjager is dus een zeer geslaagd boek en de Orde van de Drakenmenners is sowieso een erg leuke boekenreeks voor kinderen in de leeftijd van 8 tot 12 jaar. De Drakenjager kán apart van deel 1 gelezen worden, maar eigenlijk is het gewoon veel leuker om dat boek óók te lezen. Daarnaast leer je de personages dan nét even wat beter kennen. Voor jongere kinderen is het boek wel een beetje te spannend. Is jouw zoon of dochter gek op avonturen en dol op draken? Dan is dit zeker een aanrader!

 

De orde van de drakenmenners 2 - De drakenjager

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (2 stemmen)
  • Omschrijving:

    'De Drakendoder' zit bij de Selectie van de Kinderjury 2016.

    Matti en Tink vinden hun leven in Parijs maar saai. Ze kunnen haast niet wachten om terug te keren naar Drekar Mohoao. Ze willen nog maar één ding: drakenmenners worden. De allerbeste! Daarvoor moeten ze drie uitdagende proeven doen. Ondertussen hebben de drakenmenners een probleem dat al hun aandacht trekt. Er is een gruwelijke drakenjager op strooptocht. Matti wil zichzelf bewijzen en trekt erop uit om te helpen bij het vangen van de drakenjager. In dit nieuwe, spannende avontuur ontdekt hij dat niet alle draken zo lief en behulpzaam zijn als zijn vriend Loef...
     

Meer info

Toegevoegd door:

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • Recensie: Omgeruild

  • Recensie: De drakenwereld

  • Recensie: Zooo happy! Mijn maffe leven bij El Paradiso

Zoek in artikelen