Recensie: Zie mij RECENSIE

De rustige Maria werkt hard aan haar carrière als advocaat en lijkt niets anders te doen, althans dat verwijt haar zusje Serena haar.  Als Maria op een avond met pech langs de weg komt te staan, stopt er een auto en daaruit komt een gehavende, bebloede man die zwijgend haar band verwisselt terwijl Maria vol angst toekijkt. Die man blijkt Colin; Colin heeft een duister verleden vol agressie en detentie maar wil zijn leven verbeteren en is weer gaan studeren. Om zijn agressie in de juiste banen te leiden doet hij aan MMA-gevechten, maar zijn woede sluimert altijd op de achtergrond. Colin wil graag leraar worden en volgt sommige vakken tegelijk met Serena; zij koppelt het stel dan ook vol verwachting. Maria en Colin, uitersten van elkaar, groeien in een snel tempo naar elkaar toe en verklaren elkaar de liefde ondanks hun twijfels en onzekerheden. Maar beiden hebben demonen uit het verleden die hen soms lijken in te halen. Is de liefde sterk genoeg?

Nicholas Sparks staat bekend om zijn vele romantische boeken en veel van zijn succesvolle verhalen zijn verfilmd zoals The Notebook en The Best of me. Zie mij is zijn nieuwste roman waar veel trouwe lezers op hebben gewacht. Het boek telt ruim 500 bladzijdes en mag daarmee een dikke pil worden genoemd. Op de voorkant prijkt een innig zoenend stel terwijl de zon ondergaat op een prachtig strand. Al met al veelbelovend op romantisch gebied...

Helaas komt het boek tergend langzaam op gang. Het verhaal blijft erg conservatief, degelijk en voorspelbaar; de rustige brave advocaat die de rebelse agressieve jongen ontmoet, die later de held blijkt te zijn. De liefde tussen Maria en Colin is al vanaf het eerste hoofdstuk zichtbaar en helaas komt er pas ver na de helft van het verhaal wat vaart en spanning in het verhaal. Dit maakte het lastig om door te lezen. Bovendien staan sommige keuzes van personages niet gelijk aan de realiteit en zit er weinig diepgang in de karakters waardoor het lastig is om te identificeren met één van de personages.

Nicholas Sparks begint het boek met een mysterieus proloog en zet daarmee een aantal vraagtekens bij de lezer neer waarmee de spanning opgebouwd moet worden. Echter is het lastig om deze vraagtekens en spanning vast te houden terwijl je als lezer de voorspelbare liefdesverklaring eerst moet afwachten. Pas over de helft van het boek wordt duidelijk dat er iemand uit Maria's verleden is, die haar kwaad wil doen. Ze wordt bedreigd en gestalkt en op dát moment komen de vraagtekens pas weer tevoorschijn en wordt het interessanter om te lezen. 

De schrijfstijl van Nicholas Sparks is echter erg beeldend: de Amerikaanse Sub Urban wijk waar Maria's ouders wonen zie je zo voor je en de Mexicaanse eetcultuur van haar familie maakt hongerig. Het maakt echter het gebrek aan vaart en diepgang niet goed; daar waar Maria de zwijgzaamheid en korte antwoorden van Colin aantrekkelijk lijkt te vinden, roept het bij mij enkel meer irritatie op en ik ben dan ook blij als er op het eind eindelijk vaart en spanning in het verhaal komt maar nog belangrijker; het einde van het boek is in zicht. 

Zie mij is een romantisch maar traag verhaal waar de liefhebbers van Nicholas Sparks waarschijnlijk van zullen smullen, maar de leken beter niet aan kunnen beginnen. Voor het eerst in heugenis is het advies: wacht eerst maar op de film.