Recensie: Assassin's creed 5 - Verloochend RECENSIE

Ik ben getraind in moorden. Ik ben daar goed in. Iedereen die een beetje bekend is in de gamewereld, zal dit boek gelijk herkennen van de game Assassins Creed. Ook is deze boeiende gamewereld inmiddels verschenen op het witte doek. Er draait momenteel namelijk een film in de bioscoop, die je meeneemt in de geheimzinnige wereld van de Assassijnen. Maar wat niet in de lijn der verwachtingen ligt, is dat je niet perse bekend hoeft te zijn met de games, om je met dit boek te kunnen vermaken...

De jonge Haytham Kenway wordt door zijn leeftijdsgenootjes met de nek aangekeken en hij heeft geen flauw idee waarom. Vanaf zijn jongste jaren is hij getraind in zwaardvechten. De geruchten gaan dat zijn vader niet is, wie hij zegt te zijn. Als het ouderlijk huis van Haythem wordt aangevallen, zijn vader wordt vermoord en zijn zus wordt gekidnapt, is hij gedwongen zich te verdedigen. Hij zweert wraak om zijn familie. Omgeven door samenzweringen en verraad belandt Haytham in een eeuwenoude strijd tussen Tempeliers en Assassijnen. En wie is Haythem zelf eigenlijk?

Het boek Verloochend is eigenlijk het vijfde deel uit de boekenserie over Assassins Creed, dat geschreven is door Oliver Bowden. Wat je als lezer dan niet direct verwacht, is dat het verhaal prima afzonderlijk leesbaar is. Het is misschien handig als je ergens bekend bent met de Assassijnen, maar dit is zeker geen verplichting. De grootste reden hiervoor is dat Verloochend een mooi afgerond verhaal is, dat start bij de jonge Haytham, die probeert uit te vogelen, waarom hij anders behandeld wordt dan de rest. Door zijn ogen leert de lezer, dat Haythams vader geheimen heeft en zijn zoon daardoor niet de meest alledaagse opvoeding krijgt.

Doordat het verhaal wordt verteld in de ik-vorm, leef je als lezer heel gemakkelijk mee met de hoofdpersoon. Het verhaal wordt in een soort dagboekvorm verteld, waarbij auteur Bowden op een heel filmische wijze alle gebeurtenissen beschrijft. Zo lijkt het net alsof je zelf alle gevechten beleefd, zoals in een film of zelfs zoals in een game. Wat ook bijdraagt aan de goede leesbaarheid van het verhaal, zijn de korte hoofdstukken, toegankelijke zinnen en een prettige leesletter. Ondanks de dikte van het boek (over de 400 pagina's) leest het verhaal heel gemakkelijk weg.

Hoofdpersonage Haytham, voor de gamers een al bekend en geliefd personage, intrigeert en maakt iets in de lezer los. Zijn zoektocht naar de juiste manier van leven en vooral naar zijn vermiste familieleden zorgen voor een bepaalde spanningsboog. Voeg daarbij nog een paar spannende gevechten toe en je zult steeds de behoefte voelen om nog een hoofdstuk te lezen. Vrienden worden vijanden en niet iedereen is te vertrouwen. Ook de bijpersonages zijn interessant en goed gekozen. En bij sommigen hiervan blijft het onduidelijk of ze nu goed of slecht zijn. Ten slotte geeft de combinatie van spanning en historische feiten het boek een actueel tintje mee.

Concluderend is Verloochend vooral heerlijk leesvoer voor degenen die bekend zijn met de games. Haytham Kenway zal voor hen namelijk geen onbekende zijn. Maar ook voor fantasylezers, die minder bekend zijn met de games is het verhaal een heerlijke combinatie tussen spannende momenten en historische feiten. Naast intrigerende personages, is het boek een goed afzonderlijk leesbaar deel van een serie.