Recensie: Lieve Ijeawele RECENSIE

Lieve Ijeawele, of een feministisch manifest in vijftien stappen, van Chimamanda Ngozi Adichie, kan het beste worden omschreven als een handboek voor iedereen die zijn of haar kind een feministische opvoeding wil geven. Adichie geeft toe dat de motivatie om het boek te schrijven kwam van haar goede vriendin Ijeawele, die haar om advies vroeg over hoe ze haar dochter een feministische opvoeding kon geven. Tegen de tijd dat het boek af was, was Adichie zelf ook moeder geworden van een dochter.

"Nu ik zelf ook moeder ben van een verukkelijke meisjesbaby, besef ik hoe gemakkelijk je advies geeft over opvoeden als je niet zelf voor die enorme complexe werkelijkheid staat."

Lieve Ijeawele, of een feministisch manifest in vijftien stappen begon als een boodschap aan Adichie's vriendin, maar werd uiteindelijk een boodschap aan Ijeawele, aan haar dochter Chizalum, aan Adichie's eigen dochter en eigenlijk aan de hele wereld. Het boek stelt genderrollen ter discussie en besteedt aandacht aan de positie van de vrouw in de hedendaagse samenleving. Ook besteedt Adichie aandacht aan de transitie van meisje naar vrouw. Vaak doet ze dit op een bijna zorgzame manier, en op die momenten komt haar moederlijke stem duidelijk naar voren. Zo geeft ze in het negende voorstel aan hoe belangrijk het is voor meisjes om een eigen identiteit te ontwikkelen waarbij ze selectief mogen zijn in wat ze waardevol vinden en wat niet, en in het zevende voorstel ze dat het huwelijk nooit als 'streven' voor meisjes zou moeten worden gezien.

Adichie is erg direct in het verkondigen van haar mening. Zo schrijft ze in het derde voorstel dat ze van mening is dat huishoudelijke taken levensvaardigheden zijn die zowel mannen als vrouwen moeten bezitten, en dat de kennis van koken "niet van tevoren [is] geïnstalleerd in de vagina". Wat fijn is aan het boek is dat Adichie duidelijke voorbeelden geeft wanneer ze een probleem aankaart. Ze vertelt heel open over situaties uit haar eigen leven of uit het leven van naasten die haar hebben doen inzien hoe er tegenwoordig naar vrouwen wordt gekeken en wat er anders zou moeten. Ze richt zich direct tot haar vriendin, wat het boek erg persoonlijk en toegankelijk maakt. Regelmatig haalt ze herinneringen op aan gebeurtenissen uit haar eigen leven om deze vervolgens te gebruiken als illustratie voor haar ideologieën. Het feit dat ze zo open en direct is, zorgt voor een bijna intieme band tussen auteur en lezer.

Lieve Ijeawele is een must-read voor elke feministe, maar in mijn ogen ook een must-read voor elke (aanstaande) moeder en voor iedereen die van mening is dat er nog een heleboel verbeterd kan worden aan de manier waarop vrouwen in onze moderne samenleving worden neergezet en worden behandeld. Lieve Ijeawele, of een feministisch manifest in vijftien stappen is leerzaam zonder betuttelend te zijn; de manier waarop Adichie je aan het denken wil zetten is bijna 'speels' te noemen.