• onze waardering

Recensie: Optimisme is dodelijk RECENSIE

Petula is bang voor bijna alles. Ze gaat de deur niet uit zonder desinfecterende gel, loopt kilometers om zodat ze maar niet langs een bouwterrein hoeft te lopen. en raakt liever geen mens aan om te voorkomen dat ze met de meest vreselijke ziektes wordt besmet. Optimisme? Volgens Petula is het de bron van al het kwaad. Want het is veel beter om altijd van het slechtste scenario uit te gaan en het ergste te verwachten. Toch?

Optimisme is dodelijk vertelt het verhaal van de zestienjarige Petula. Een jonge meid die door een akelige gebeurtenis in haar familie zichzelf een beetje kwijt is geraakt. Petula is namelijk extreem angstig. Ze heeft verschillende fobieën en vermijdt alles waarbij ze gewond - of erger - zou kunnen raken. Thuis zorgt ze voor het huishouden en voor haar vele katten en ze gaat regelmatig naar een therapiegroep. Daar treft ze een bonte mengeling jongeren, allemaal met hun eigen problemen. Op een dag ontmoet ze Jacob a.k.a the Bionic Man, van wie ze in eerste instantie niets wil weten, maar die er langzaam voor zorgt dat ze haar hart weer opent en weer durft te leven.

Dit boek is Susin Nielsen's nieuwste young adult boek, na het succesvolle Wij zijn allemaal moleculen. Klinkt de titel Optimisme is dodelijk in eerste instantie als zware kost, de schrijfster zorgt ervoor dat het luchtig blijft. De diverse hoofdpersonages kampen met serieuze problemen, maar door hun scherpe, gevatte dialogen en de humor waarmee ze met elkaar omgaan zit er gelijk al een fijne ondertoon in het boek.

Ieder personage is tot in de puntjes uitgewerkt en je ziet ze bij wijze van spreken zo voor je. Ook de katten van Petula’s moeder - allen met hilarische namen - zorgen voor een optimistische en met vlagen zelfs hilarische noot in het boek. Susin Nielsen vertelt alles in een rap tempo, waardoor het soms iets in diepgang mist. Ook zijn de ups - en vooral de downs - die Petula meemaakt soms wel weer érg snel voorbij, zodat het soms wat aan gevoel mist, maar de wijze waarop de schrijfster het verhaal gaandeweg uitwerkt zorgt ervoor dat je dit haar vergeeft. Het hoofdpersonage bijvoorbeeld is even excentriek als sympathiek, en naarmate het boek vordert en ze uit haar schulp kruipt en het leven weer probeert op te pakken krijg je steeds meer waardering voor haar en begrijp je uiteindelijk heel goed waarom ze de dingen doet die ze doet.

Het boek begint met deze quote:

Pessimisten hebben vaker gelijk dan optimisten, maar optimisten hebben meer plezier…

Na het lezen van dit boek sla je de laatste bladzijden in elk geval met een plezierig gevoel weer dicht. Het boek laat zien dat geen mens perfect is en dat iedereen worstelt met zijn of haar problemen, maar ook dat je daar niet alleen in hoeft te staan. Een zeer vlot geschreven, hoopvol boek. Over weer durven leven, je niet laten leiden door angst en pessimisme en over vergeven. Niet alleen anderen, maar vooral jezelf.

Optimisme is dodelijk

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Iedere week is het raak. Dan moet de zestienjarige Petula volstrekt tegen haar zin naar een therapeutisch kunstklasje met de kneusjes van de school.

    Niet dat er iets mis met haar is. Petula is gewoon realistisch, vindt ze: overal ligt het ongeluk op de loer, dus ze schudt het liefst geen handen, zal nooit een straat schuin oversteken en loopt liever een blok om dan langs een steiger te wandelen... Toch is ze niet altijd zo geweest: een ongeluk heeft de ooit vrolijke Petula in deze doemdenker veranderd.

    Maar dan verschijnt Jacob in het klasje - een ongeleid projectiel met een bionische arm. Hij weet Petula met een bizar en hilarisch project langzaam maar zeker weer de gewone wereld in te trekken. Maar ook hij draagt een geheim met zich mee...

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • Recensie: Woordnerd

  • Recensie: Wij zijn allemaal moleculen

  • Recensie: Het ongemakkelijke dagboek van Henry K. Larsen

Zoek in artikelen