Recensie: Cress RECENSIE

Marissa Meyers Cress is het derde boek in de reeks 'The Lunar Chronicles'

Cinder, Scarlet, Wolf en Thorne willen op zoek gaan naar de mysterieuze hacker Cress, die hen al eerder geholpen heeft. Ze denken Cress op Lunar te moeten zoeken, maar het blijkt dat Cress al 7 jaar opgesloten zit in een satelliet-ruimtestation tussen de Aarde en Lunar in. Thorne kan Cress bevrijden, maar koningin Levana komt achter het verraad van Cress en ineens zit het team werkelijk diep in de ellende en kunnen ze maar net ontkomen aan de hinderlaag.  Ze worden van elkaar gescheiden, ze winnen Cress maar verliezen Scarlet, die gevangen wordt genomen en Cinder vraagt zich af hoe ze in hemelsnaam grip moet krijgen op de situatie. Doel nummer 1 is in ieder geval het huwelijk tussen Levana en Kai te verhinderen om zo te zorgen dat Levana niet de macht over de Aarde krijgt.

Marissa Meyer voegt met Cress weer een intrigerend stuk toe aan de Lunar Chronicles en wederom weet ze een klassiek sprookje om te toveren in een flitsend sciencefiction verhaal. Rapunzel met haar lange haren is nu een wat wereldvreemde hacker. Naïef als het op het leven in de echte wereld aan komt, maar wat wil je als je 7 jaar in de ruimte hebt gezweefd! Thorne is een wat terughoudende 'prins', maar zonder dat hij het bewust merkt, dringt Cress dieper tot hem door dan hij denkt. In Cress wordt het verhaal ook wat donkerder en harder. En dat is de kracht van Marissa Meyers schrijfstijl. Ze schrijft niet expliciet, ze laat ruimte voor de eigen gedachten van de lezer.

Marissa Meyer heeft een fantastische beeldende en pakkende schrijfstijl. In een oogwenk schetst ze de emoties en de situatie tussen haar personages. Ze schrijft op een moderne wijze, af en toe licht cynisch, maar het leven in de wereld van Lunar Chronicles is ook niet makkelijk en de personages hebben wel een beetje humor en een wat hardere opstelling nodig om te overleven in deze wereld.

De toon die Marissa Meyer neerzet is juist prettig, vlot en intrigerend, waardoor je een connectie gaat voelen met de personen. Ze schrijft lekker 'straight forward' en niet overdreven en daar houd ik van.

Met de Lunar Chronicles combineert Marissa Meyer elementen uit sprookjes met een Star Wars achtige achtergrond. De strijd tegen de 'evil queen' uit Sneeuwwitje, met de dreiging van het machtige, maar oh zo slechte Keizerrijk uit Star Wars. Die combinatie zorgt voor verrassende mogelijkheden en Marissa Meyers invalshoeken zijn heel origineel. Vooral als er dan ineens een onverwachte wending in het scenario plaatsvindt.  Ze houdt de spanning erin en haar cliffhangers zijn geniaal. Dit zijn dan ook boeken die young adults graag zullen lezen, maar volwassenen net zo goed! Iedereen die houdt van sciencefiction en fantasie, spanning en romantiek.

De personages zijn levensecht, ook al zijn sommigen cyborgs, androïds of genetisch gemanipuleerd. Je voelt de romantische click tussen de personages tussen de regels door. De mannelijke personages zijn de equivalenten van de prinsen uit de sprookjes, maar ze zijn wel 'vreemde vogels' en anders dan in de sprookjes hebben deze 'prinsen' wel een eigen intrigerende persoonlijkheid en achtergrond. De vrouwelijke personages zijn de 'prinsessen', maar geen hulpeloze poppetjes, die het allemaal maar overkomt. Deze dames staan hun mannetje!

Marissa Meyer wordt sowieso nergens in haar boeken expliciet. Ze kan met een paar zinnen, vlot taalgebruik en droge humor direct een sfeerbeeld neerzetten. Ze doet niet aan overdreven uitleg, maar vertrouwt op het inlevingsvermogen van haar lezers. Ze laat de lezer zelf ook nadenken en dingen aannemen en dat is het fantastische van dit boek.

Waar je de vorige twee boeken, 'Cinder' en 'Scarlet' misschien nog los kon lezen, is dat bij Cress eigenlijk niet meer mogelijk. Je moet nu echt wel de achtergrond informatie van de voorgaande boeken hebben, anders snap je er niets meer van. In de eerste twee delen van The Lunar Chronicles rolt Marissa Meyer moeiteloos diverse verhaallijnen uit, wisselt ze af en laat uiteindelijk alles keurig in elkaar overvloeien en bij elkaar komen, zonder dat het voorspelbaar is. Met Cress gaat ze verder en ook hier komen allerlei elementen en gebeurtenissen, waarvan je eerst dacht dat die op zich stonden, weer bij elkaar. Zo vult Marissa Meyer met ieder boek weer meer stukjes van de puzzel in. En het knappe is dat het zo goed in elkaar zit, dat het nooit warrig wordt en je kunt het prima blijven volgen.

Dit alles bij elkaar geeft dat ik nog steeds vreselijk enthousiast ben over deze serie en ook speciaal over dit derde deel Cress. Zondermeer wederom 5 hartjes waardig! En ik kan niet wachten op het laatste deel.