Recensie: Nachtwandeling RECENSIE

Nachtwandeling is de nieuwe misdaadroman van Robbert Welagen. Op de avond dat de 63-jarige schrijver Jacob van Herwijnen de Sebriko Literatuurprijs wint, wandelt hij na de prijsuitreiking in het Amstel Hotel naar zijn hotel. Hij zal daar echter nooit aankomen. De volgende ochtend wordt zijn lichaam in de Amstel gevonden. Inspecteur Mudde van de Amsterdamse recherche moet uitzoeken wat er precies is gebeurd en wie de schuldige is. Was het Herwijnen’s voormalige uitgever, zijn ex-vrouw, of een van de andere genomineerde schrijvers? Samen met zijn assistent Kramer gaat Mudde op onderzoek uit om de waarheid te achterhalen.

“In essentie is een moordonderzoek een vraag. Hij zoekt naar het antwoord. Meestal vind hij het. Dan is hij klaar en mag naar huis.”

Als het op speurwerk aankomt is Inspecteur Mudde’s aanpak vrij onverholen, en ergens lijkt Welagen’s manier van schrijven wel een beetje op Mudde’s manier van werken. Welagen’s stijl is helder en zonder onnodige poespas. Hij geeft niet meer informatie dan noodzakelijk, en eigenlijk is dat best verfrissend. Waar veel moderne misdaadromans uitgebreid aandacht besteden aan de meest gruwelijke details – verwondingen, psychologische daderprofielen, de hele mikmak – blijft Welagen beschaafd en richt zijn aandacht volledig op de vraag ‘wie is de moordenaar?’ In die zin doet de roman ook denken aan de boeken van Georges Simenon.

Mudde is een aandoenlijk personage. Een wat oudere inspecteur – nog een paar jaar en dan mag hij met pensioen – die de lessen des levens al heeft geleerd. Hij verheugt zich op de volgende fase in zijn leven waar hij geen moordzaken meer op hoeft te lossen, maar gewoon een beetje kan aanmodderen en met zijn hondje kan wandelen.

Opvallend aan Nachtwandeling is het perspectief. Niet zozeer dat we alles zien door de ogen van inspecteur Mudde, maar wel dat het in de tegenwoordige tijd wordt verteld. Het maakt het verhaal eigenlijk extra spannend, aangezien je als lezer qua kennis geen streepje voor hebt op het hoofdpersonage; je ziet wat Mudde ziet, op het moment dat hij het ziet, en niet eerder of later.

Nachtwandeling is krachtig door zijn eenvoud. Compliment voor Welagen voor zijn onomwonden en toegankelijke stijl. Het is een boek wat zeker in de smaak zal vallen bij liefhebbers van misdaadromans.