Recensie: Spring! RECENSIE

De succesvolle Florine van Dieven, Flo voor vrienden, worstelt al haar hele leven met de perikelen die horen bij het vrouw zijn en zonder dat iemand het weet zwemt ze met haar (volgens haar) veel te zware lichaam als een duikboot onder het leven door. Wachtend op het moment dat ze ein-de-lijk dat perfecte lichaam krijgt (want pas dan kan haar leven écht beginnen), doet zij ondertussen alsof zij zich prima staande houdt in een perfectionistische vrouwenwereld, waar onderlinge haat en veroordeling ieder moment op de loer liggen. Volgens haar beste vriend Sam kan dit zo niet langer en Flo besluit om op zoek te gaan naar een manier om met zichzelf te kunnen leven. De vraag is alleen: hoe!? Haar zoektocht naar het antwoord leidt tot hilarische en ontroerende verwikkelingen.

Op het eerste gezicht oogt Spring! totaal niet als een boek dat uitnodigt om gelezen te worden; een zwart-wit plaatje met een jonge vrouw uit de jaren 50 die op het punt staat in haar keurige badpakje en gymschoentjes het water in te springen. Ja, het is grappig ingehaakt op de titel van het boek, die overigens met knalroze letters op de afbeelding staat geschreven, maar deze cover past totaal niet bij de verwachtingen van een Chicklit. Na het lezen van de eerste bladzijde was ik dan ook blij verrast toen ik erachter kwam dat het wel degelijk een typische Chicklit is en het boek als een speer wegleest. De schrijfstijl van Hester van ’t Hek doet de cover van het boek al helemaal vergeten en na een aantal bladzijden geeft zij al een goed beeld van het karakter van hoofdpersonage Flo. Doordat het in de ik-vorm is geschreven lijkt het alsof er direct tegen je gepraat wordt en dat is fijn, want de scherpe opmerkingen die Flo in gedachten maakt zorgen nét voor dat beetje extra leesplezier. Ook weet Hester op grappige wijze de gebeurtenissen uit het leven van de hoofdpersoon te verwoorden en worden de personages en hun karakters meteen op een duidelijke manier beschreven. 

Het eerste hoofdstuk bestaat uit een beknopte geschiedenis van het leven van Flo, waarin wordt verteld waar het mis ging en waar zij allemaal mee worstelt. Eigenlijk heeft zij maar één probleem: ze is te dik. Als dit probleem verholpen wordt zijn al haar andere problemen binnen no time opgelost, maar na 100 lijnpogingen en een leven lang wachten om eindelijk eens van het leven te genieten lijkt er geen licht aan het einde van de tunnel. De eerste gedachte die in mij op kwam bij het lezen van de eerste bladzijde was: herkenbaar! En nee, niet per se om het stukje 100 lijnpogingen (al denk ik stiekem dat bijna iedere vrouw zich hier wel mee kan identificeren), maar vooral om de beschrijving die wordt gegeven over vrouwen die om elk dingetje waar zij niet tevreden mee zijn blijven nadenken en zich vergelijken met iedereen die er beter uit ziet, bang om veroordeeld te worden. Het verhaal kan dus door iedere vrouw op haar eigen manier herkenbaar worden gevonden.

Soms wordt het leesteken wel eens vergeten, waardoor de gedachten van de hoofdpersoon en een dialoog soms moeilijk te onderscheiden zijn. Ook springen gebeurtenissen in het verhaal op bepaalde momenten van de hak op de tak, wanneer de hoofdpersoon bijvoorbeeld gaat tanken wordt eerst beschreven hoe zij bij een pomp in de rij staat te wachten met haar auto en kort daarna staat zij al bij de kassa. Daarnaast verandert de tijd waarin het verhaal zich afspeelt plotseling. In het begin van het tweede hoofdstuk staan namelijk een aantal zinnen in verleden tijd, maar de rest van het boek wordt verteld in de tegenwoordige tijd. Dit is zonde, want het verstoorde het beeld bij het verhaal en was op sommige momenten verwarrend.  

Hester van ’t Hek heeft al met al een leuke en luchtige Chicklit geschreven, dat voor Chicklitliefhebbers zeker een aanrader is. Een boek met een goede dosis humor dat lekker snel wegleest, met een hoofdpersonage waarvan na het eerste hoofdstuk al een goed beeld te scheppen is. 3 hartjes voor Spring!