Recensie: Ik zie je in de kosmos RECENSIE

Alex is een 11-jarige jongen die alleen woont met zijn moeder die lijdt aan een depressie. Hij heeft een droom, zijn gouden iPod de ruimte in sturen zodat hij buitenaardse wezens kan vertellen hoe het hier is op aarde. Samen met zijn hond, vernoemd naar zijn held astronoom Carl Sagan, probeert hij zijn droom te verwezenlijken. Alles wat hij beleeft spreekt hij in op zijn iPod, zodat de buitenaardse wezens dit kunnen luisteren.

Jack Cheng heeft ervoor gekozen om Ik zie je in de kosmos te schrijven in de vorm van opnames, dit geeft een andere dimensie dan een dagboekvorm. Ondanks dat hij alles opleest, schemeren zijn emoties erdoorheen, wat heel knap is gedaan door Cheng. Het boek is heel vlot geschreven en opgedeeld in kleine hoofdstukken. Cheng schrijft op een jeugdige manier over de bijzondere gebeurtenissen die Alex meemaakt. Al zijn ontmoetingen worden in zijn opnames opnieuw ingesproken met Alex zijn gedachten erbij. Ondanks dat het zo luchtig wordt overgebracht, vond ik het toch ontroerend om te lezen. Alex beseft niet wat er allemaal fout gaat in zijn leven, en blijft op een positieve manier vechten voor zijn dromen. Zijn kracht vond ik inspirerend en zal kinderen die het boek lezen ook inspireren.

Alex is een nieuwsgierige jongen met een grote droom. Hij is intelligent, en gelooft op een volwassen manier in iets onwerkelijks, namelijk het bestaan van intelligente buitenaardse wezens. Het voelt alsof hij in de echte wereld niemand kan vinden die hem begrijpt en daarom maar hoopt dat er wezens in ruimte zijn die wel op hem lijken. Alex is een jongen met grote dromen en hij doet er alles aan om deze te verwezenlijken. Het leert kinderen hierdoor om te durven dromen en er ook voor op te komen.

De personages veranderen in het boek. Je merk dat door wat ze meemaken ze zich gaan vormen naar een nieuwe ik. Alex groeit op in het boek en het is mooi om te lezen hoe dat door alle leuke en minder leuke dingen die er in zijn leven aan de hand zijn gebeurd. Carl Sagan, Alex zijn hond die het avontuur met hem meebeleeft, is een personage dat zonder woorden een grote indruk achterlaat. Het voelt alsof Alex zonder hem niet in staat is om zijn droom waar te maken, en door hem (en dat niet alleen door zijn naam) er steeds wordt aan herinnerd. 

Ik zie je in de kosmos is een prachtig en ontroerend boek over een jongen die er alles aan doet om zijn droom te verwezenlijken. Het zal kinderen en volwassenen inspireren hun dromen na te jagen en niet bang zijn om te falen. Het is een verhaal dat je bij blijft en waar je als je ligt te dromen nog vaak aan terugdenkt.