Recensie: Bij zonsondergang RECENSIE

Nora Roberts heeft al ruim 200 boeken geschreven waarvan er wereldwijd al meer dan 500 miljoen exemplaren verkocht zijn. Behalve onder haar eigen naam, schrijft Roberts ook boeken onder het pseudoniem J.D. Robb waarin Eve Dallas de hoofdrol speelt. Een leuk weetje is dat sinds 1999 ieder boek dat Roberts heeft uitgebracht, zowel onder haar eigen naam als onder haar pseudoniem, op de bestseller lijst van The New York Times belandde.

Bodine Longbow runt samen met haar familie (broers, ouders en grootouders) een zeer succesvol resort en ranch in Montana, maar dit familiegeluk kent ook een keerzijde. Tientallen jaren eerder is de tante van Bodine, Alice, als jongvolwassene weggelopen op de dag van het huwelijk van haar zus (de moeder van Bodine) en nooit meer teruggekeerd. Wanneer er jaren later een mishandelde vrouw langs de kant van de weg wordt gevonden, blijkt dit de tante van Bodine te zijn en staat hun wereld op zijn kop.

Zoals eerder al geschreven heeft Nora Roberts een behoorlijke staat van dienst en dat is uiteraard ook te merken aan Bij zonsondergang. Vanaf pagina één weet Roberts je mee te voeren in het leven van de familie Bodine - Longbow waarbij eerst je nieuwsgierigheid wordt gewekt door de gebeurtenissen uit het verleden en je daarna valt voor de sympathieke en jonge Bodine met haar drukke leven en haar ontluikende liefdesleven op het resort. Thema's die in dit verhaal centraal staan zijn familie, vriendschap en liefde, overgoten met een misdaad sausje wat zorgt voor de nodige spanning.

Ondanks dat de boeken van Roberts vaak vrij veel hoofdpersonages kennen, wat ook in dit Bij zonsondergang het geval is, is het geen moment een gepuzzel of verwarrend. De hoofdpersonen worden stap voor stap geïntroduceerd waardoor het heel duidelijk is wie nou precies wie is. Persoonlijk vond ik dit erg fijn, omdat je hierdoor niet afgeleid wordt van het verhaal omdat je steeds na zou moeten denken hoe de relaties ook al weer in elkaar zaten.

Daarnaast is Roberts een kei in het wisselen van perspectief en tijd op een vloeiende manier waardoor je het zelfs amper door hebt. Op deze manier weet ze juist spanning op te bouwen en je nieuwsgierig te maken naar wat er nog komen gaat, ook als er op dat moment bijvoorbeeld even niet zoveel bijzonders lijkt te gebeuren in het leven van Bodine. Ze laat hiermee zien dat ze de kunst beheerst om het verhaal spanning en diepgang te geven zonder dat er continu 'grote', 'bijzondere' en 'spannende' gebeurtenissen zijn.

De verhalen van Roberts zitten zo goed in elkaar dat het vanzelfsprekend lijkt: het is net of je langs de zijlijn staat en alles zelf mee maakt. Alles klopt van begin tot eind waardoor het heerlijk ontspannen lezen is en je door die paar honderd pagina's heen bent voor je er erg in hebt!