• onze waardering

Recensie: Geen betere vriend RECENSIE

Geen betere vriend vertelt het verhaal van Judy, een Britse Pointer die in oorlogstijd officieel krijgsgevangen was in het jappenkamp op het Indonesische Sumatra. Al van pup af aan wordt ze blootgesteld aan de oorlog en haar wreedheid, maar vanaf het begin heeft het beest een hart van goud. Judy bouwt een bijzondere band op met de bemanningsleden van de Engelse kanonneerboot en wordt net als hen gevangengenomen. Ze doet er niet alleen alles aan om zelf te overleven, maar ze zorgt er ook voor dat de overlevingskans van haar lotgenoten groter wordt.

Zelfs de grootste hondenhater zou door dit boek geraakt zijn door de bijzondere band tussen mens en hond. De steun en toeverlaat die deze viervoeter biedt, is simpelweg hartverwarmend en ontroerend. Judy lijkt te begrijpen welke rol ze moet vervullen in de bittere tijd. Ze waarschuwt haar metgezellen, weet wanneer ze voor afleiding moet zorgen en sprokkelt eten bij elkaar in het jappenkamp. Maar de genegenheid is wederzijds: zo beschermen de gevangenen haar van de mensen die haar willen eten of haar ander kwaad willen doen.

Geen betere vriend gaat over meer dan slechts de tweede wereldoorlog. Het is de band tussen mens en hond die in dit boek centraal staat. Schrijver Robert Weintraub weet het verhaal van de Judy perfect neer te zetten. Zijn omschrijvingen van de bittere oorlogssituatie, maar ook van de mooie vriendschap, zijn uitgebreid waardoor je de situatie voor je ziet.

Dat Judy daadwerkelijk een steun en toeverlaat was voor de bemanning, blijkt ook uit de verscheidene dagboekfragmenten die Weintraub citeert. Meerdere mannen schreven over Judy: over haar eigenschappen, gebeurtenissen en haar bewonderenswaardige talenten. Weintraub heeft zich voor het schrijven van het boek goed verdiept in de situaties, dat is te merken aan zijn heldere en uitgebreide omschrijvingen. En ook zijn uitgebreide bronnen- en notenlijst achterin het boek beamen dat hij zijn huiswerk goed heeft gedaan.

De schrijfstijl van het boek zorgt er soms wel voor dat je afdwaalt. Het boek is in de verleden tijd geschreven waardoor je ondanks de duidelijke en uitgebreide omschrijvingen soms wat levendigheid mist. Ook bevat het verhaal weinig dialoog waardoor een lange alinea soms taai is om doorheen te komen. Met name wanneer Weintraub ingaat op feitelijkheden uit de geschiedenis dwalen gedachten ietswat af. Wel worden de lange stukken tekst hier en daar afgewisseld door korte dagboekfragmenten van de daadwerkelijke bemanning waardoor dit het verhaal wat extra's geeft en ook de foto's in het boek compenseren dit.

Hoewel Weintraub zelf niet in het kamp was, zou je dit niet vermoeden. De schrijver weet veel te vertellen over Judy's belevenissen en het verhaal bevat weinig momenten waarin je meer had willen weten over de situatie. Weintraub weet daarnaast precies welke situaties hij wat korter kan omschrijven zonder dat je vragen overhoudt (dit is ook wel nodig aangezien het boek over het héle leven dan de hond gaat). En dat terwijl hij niet alle informatie had vergaard die hij graag had willen hebben. Zo was Frank Williams, de man die uiteindelijk toch wel Judy's beste vriend te noemen was, een gesloten man. Maar met informatie uit archieven en berichten van na het overlijden van de soldaat, weet Weintraub het verhaal compleet mogelijk te maken.

Een boek als deze is bijzonder en aangrijpend. Een uniek waargebeurd verhaal van een hond die zowel held, als krijgsgevangene als vriend is. Een echte aanrader voor hen die meer willen weten over de barre omstandigheden in het jappenkamp en de band tussen mens en hond.

Geen betere vriend

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:


    Geen betere vriend is het verhaal van Judy, de enige hond die tijdens de Tweede Wereldoorlog officieel een krijgsgevangene was in een jappenkamp op Sumatra. Samen met Nederlandse, Engelse en Amerikaanse gevangenen werd Judy blootgesteld aan beestachtige wreedheden, tropische ziektes en ondraaglijke hitte waar velen aan ten onder gingen. Maar de band die de soldaten met Judy kregen, gaf hun de moed om dit alles te doorstaan. Ze probeerden allemaal om Judy ongehavend door de ontberingen van het leven in het kamp te loodsen en vergaten daarbij hun eigen leed. Dat was hun redding.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • Glee - de uitwisseling

  • 10 redenen waarom Aidan Turner een lekker ding is

  • Moon Tiger - Penelope Lively

Zoek in artikelen