Recensie: De visser RECENSIE

De visser volgt het verhaal van Abe die zijn vrouw heeft verloren. Om het verlies te kunnen verwerken begint hij met vissen. Wanneer een collega van Abe, Dan, ook zijn vrouw verliest besluit Abe hem mee te nemen op zijn vistochten. Op een dag besluiten Abe en Dan om te gaan vissen bij de vissersplek Dutchman’s Creek. Dit zal hun leven voorgoed veranderen. Over Dutchman’s Creek gaat een legende rond. Dan is vastbesloten om te achterhalen of de legendes waar zijn…

Het bijzondere aan het verhaal van De visser is de manier waarop het verhaal verteld wordt. Je wordt vanaf de eerste pagina meegenomen in het verhaal van Abe. De schrijver, John Langan, weet het verhaal zo te schrijven dat je het gevoel hebt dat de schrijver het allemaal echt zelf heeft meegemaakt. Je vergeet op sommige momenten bijna dat het fictie is. Dit maakt het boek angstaanjagend echt en weet je als lezer helemaal in het verhaal mee te nemen. Je vergeet dat je naar letters op papier aan het staren bent, in plaats daarvan heb je het gevoel dat Abe tegenover je zit en zijn verhaal aan jouw vertelt. De schrijver weet dit te bereiken door zijn schrijfstijl. John Langan heeft 12 jaar over dit boek gedaan en dat heeft zeker zijn vruchten afgeworpen! Elke letter op het papier heeft zijn plaats gekregen en over elke zin is nagedacht. Dit maakt het boek een heus literair hoogstandje.

“Er zijn andere dingen die ik je eerst moet vertellen, bijvoorbeeld over Dan Drescher, arme arme Dan, die op die ochtend meeging naar de Catskills. En je moet het verhaal van Howard horen, dat ik nu veel beter begrijp dan toen hij het me die dag vertelde, in restaurant Herman’s Diner. En ik moet je over het vissen vertellen. Alles moet zijn juiste plek krijgen. Als er iets is waar ik niet tegen kan, is het een slecht opgebouwd verhaal. Een verhaal hoeft niet precies uitgemeten te zijn als een soort geprefabriceerd huis, nee, het moet zijn eigen weg kiezen, maar het moet wel goed lopen. Zelfs een zo inkzwart verhaal als dit trekt zijn eigen spoor.” Nadat ik deze zin las had ik helemaal het gevoel dat ik met de memoires van de schrijver meelas en ik vergat meerdere malen dat ik met een fictief personage te maken had. Zelden heeft een schrijver mij dat doen vergeten, dat is wat voor mij het boek zo bijzonder maakte.

Daarnaast heeft John Langan een geweldig oog voor de detail. Zoals hij zelf ook aangeeft in het boek: “Maar toch, die details. Als de duivel, zoals ze zeggen, in die details schuilt, dan leek de halve hel vertegenwoordigd in dit verhaal.” Doordat John Langan zo’n geweldig oog voor details heeft, maakt dat je als lezer elke persoon en elke plaats levensecht voor je kunt zien. Af en toe zorgt dit er ook wel voor dat het verhaal hierdoor een deel van zijn vaart verliest en hier en daar langdradig wordt, maar dat vergeven we de schrijver maar al te graag. Nadat Abe de legende van De visser had verteld leek het bijna alsof het verhaal bezit van me had genomen. Ik wist alles tot in details over De visser en het was bijna alsof ik het altijd al had geweten. Het boek weet enorm tot de verbeelding te spreken.

De visser weet een surrealistische, horrorachtige sfeer neer te zetten zonder dat het ooit echt angstaanjagend wordt. Wel zit er continue een duister randje aan het verhaal. Op de kaft van het boek staat er een quote van The wall street journal waarin staat: “Doet denken aan Stephen King en H.P. Lovecraft.” En ik kan niet anders dan me daarbij aansluiten dit verhaal zal zeker niet misstaan in een boek van Stephen King.

Als ik dan toch een minpuntje moet noemen dan is dat het einde van het boek in mijn opinie iets beter had gekund. Het einde van het boek is erg vaag en abrupt. Met iets meer uitleg zou het einde begrijpelijker zijn voor de lezer. Desalniettemin doet dat niet af aan de kwaliteit van het boek.  

Ik kan niet anders dan zeggen dat De visser een echte aanrader is voor fans van thrillers, maar ook fans van horrorverhalen. Het is aan elke zin te merken dat de schrijver 12 jaar over het boek heeft gedaan.. Als ik dan toch nog een minpuntje moet opnoemen dan is dat het boek op sommige punten net iets te langdradig wordt. Verder heeft de schrijver een geweldig oog voor detail en heeft hij een hele fijne schrijfstijl. 4 hartjes voor deze geweldige literaire thriller.