Recensie: Het huis van de namen RECENSIE

Recensie: Het huis van de namen - Colm Toíbín

Het verhaal: Klytaimnestra heeft veel moeten doorstaan. Haar man, Agamemnon, heeft hun mooie, oudste dochter Iphigeneia geofferd aan de goden. Hoe kan ze dit ooit te boven komen? En hoe zullen haar andere twee kinderen reageren op deze ontwrichtende gebeurtenis? Samen met haar minnaar beraamt ze de moord op haar echtgenoot.

Alles zit in deze moderne her-vertelling van een Grieks drama. Colm Toíbín schrijft in Het huis van de namen in prachtige zinnen het verhaal van een rouwende moeder, in de steek gelaten door haar man, met wraak als een gevaarlijke emotie. Het verhaal begint bij Klytaimnestra. Colm Toíbín beschrijft verderop in het boek het verhaal vanuit het perspectief van Orestes, de zoon, en Elektra, de jongste dochter, hoe zij vanuit hun visie de gebeurtenissen hebben ervaren. Klytaimnestra begint haar verhaal met 'Ik ben vertrouwd met de geur van de dood', waar ze laat zien dat ze een rouwende moeder is, maar gaandeweg het verhaal blijkt ze niet meer dan een wrede moordenares te zijn. Het blijkt een van de wreedste scènes te zijn uit de wereldliteratuur. Toíbín beschrijft haar gevoelens met prachtige beeldspraak, door je hierin volledig mee te nemen. Agamemnon daarentegen offert zijn geluk en vrede op door het offer wat hij brengt aan de goden, en voor zijn verlangen dat zijn naam eeuwig zal voortleven. Als sterveling bij de goden willen horen, die ambitie wordt hem fataal.

In Het huis van de namen heeft Colm Toíbín de personages menselijk gemaakt, waardoor je jezelf beter in kan leven in de tijd waarin het drama plaatsvindt. Vooral het gedeelte hoe Orestes vanuit zijn visie alles beleeft is prachtig omschreven. Zijn verwarrende gevoelens omtrent een mede-gevangene, het voor zichzelf op leren komen, de vastberadenheid waarmee hij uiteindelijk besluiten neemt, zijn vriend niet willen verraden, het zijn allemaal gevoelens die ook passen in deze tijd. Het gedeelte van Elektra staat wat verder weg van deze tijd, door de aanbidding van de goden en het omgaan met de geesten van de overledenen. Dat Elektra door de gebeurtenissen steeds meer op haar moeder gaat lijken, beleef je intens mee, zij het met gemengde gevoelens. Hier laat Toíbín meer haar menselijke kant spreken.

Toíbín blijft gedurende het gehele verhaal dicht bij het origineel. Het is avontuurlijk en heeft een mysterieus karakter met gedetailleerde offerbeschrijvingen. Het geweld, de wreedheden die worden beschreven, maar ook de liefde, maakt het tot een waarlijk Griekse mythe die tot leven komt door de prachtige beschrijvingen van Toíbín.

Het huis van de namen is een geweldig boek! Colm Toíbín heeft een geweldig Grieks drama beschreven wat een hoog 'Game of Thrones' gehalte heeft. Het verhaal laat je van het begin tot het eind niet los, een aanrader!!

Dit was de Chicklit.nl recensie van Het huis van de namen - Colm Toíbín