Recensie: Sweet RECENSIE

Recensie: Sweet - Yotam Ottolenghi en Helen Goh

Yotam Ottolenghi en Helen Goh's Sweet  is het 6e kookboek van topchef Yotam Ottolenghi. Het is een samenwerking met Helen Goh, een bekende Australische pastry chef.  In Sweet keert Yotam Ottolenghi terug naar waar zijn culinaire avonturen ooit begonnen: in de patisserie.

'Volmaakt luchtig biscuitgebak, op smaak gebracht met kruiden en citrus, een met poedersuiker bestoven superkruimelig koekje rechtstreeks uit de oven...'

Van oorsprong Israëliër Ottolenghi is via Nederland uiteindelijk in Londen terecht gekomen en daar heeft hij nu een aantal restaurants, waaronder het beroemde restaurant "Nopi". Hij staat bekend om zijn vegetarische kookkunsten en zijn verrassende kookboeken.

Het boek Sweet is mooi uitgevoerd, met een leeslint. Rood en wit op de hardcoverkaft, met een foto van opgeklopte merengue, waar rode vruchtensaus doorheen geschept is. De foto's van Tara Wigley geven je een kijkje in de keuken, letterlijk. Het oogt professioneel. Jazeker, dit zijn 'Bakkers', met een hoofdletter B! Er zijn echter ook foto's die een duidelijke visuele uitleg geven van de werkwijze en foto's natuurlijk van de overheerlijk ogende resultaten. Veel en overvloedig komen direct bij je naar boven als je het ziet, geheel in Ottolenghi's stijl.

Ottolenghi en Goh beginnen het boek met een voorwoord: 'Het Suikermanifest'.  Ze doen daarin een goed woordje voor het product 'suiker'. Het is immers tegenwoordig de trend om juist minder suiker te gebruiken en dit boek gaat toch echt wel over suiker! De naam Sweet is dan ook heel toepasselijk. Yotam Ottolenghi beschrijft het zelf in de openingszin van het boek: 'In dit boek zit zo veel suiker, dat we overwogen hebben het boek 'suiker' te noemen...'maar goed het is dus 'zoet' geworden.' 'Zoete dingen in het leven vervullen ons met vreugde.' Dan volgt een duidelijke inleiding, ook getiteld 'Yotams inleiding'. Hoe is hij er toe gekomen om nu juist een bakrecepten boek te schrijven? Waarom de samenwerking met Helen Goh?  Hij maakt ook echt duidelijk dat dit een bakkookboek van hen samen is. 

Daarna volgen goede uitleggen over de voornaamste basistechnieken. Een van de belangrijkste beginselen bij bakken en zeker in dit boek is het opkloppen van eiwit. Moeilijker dan je denkt. Hoe maak je luchtig biscuit gebak en brosse kruimelige koekjes? Vanaf bladzijde 19 volgen de diverse recepten. Deze zijn verdeeld in zeven hoofdstukken: koekjes en biscuits; minicakes; cakes en taarten; kwarktaarten; platte taarten in een deegbodem; nagerechten; zoete snoeperijen. Hierna volgen nog tips en opmerkingen bij het bakken. Super handig als je nog geen ervaren bakker bent. Een gebruikelijke woordenlijst en een register sluiten het boek af.

De recepten zelf beginnen met een korte uitleg over het onderwerp en de herkomst en een kijk op Ottolenghi's eigen draai eraan. Dan een lijst met ingrediënten. Bij veel recepten tips over voorbereidingstijd; baktijd; bewaartijd en andere handige weetjes, aangegeven door symbooltjes, zodat je snel kunt zien bij ieder recept hoe het daarmee zit. Dan de bereiding in genummerde 'stappen'. Duidelijk te volgen. Het is soms niet makkelijk en je moet veel lezen, maar als je je houdt aan het stappenplan, dan is het heel goed uit te voeren. 

Ottolengi heeft echt hele verrassende combinaties en dat is zijn kracht. Daar staat hij om bekend. Wat te denken van amandelcake met kardemon? Of kaneel, saffraan, steranijs en kokos in de recepten. Hoe vaker je bakt, hoe zekerder je wordt en al die aparte combinaties zijn leuk om uit te proberen. Maar persoonlijk besloot ik te kiezen voor een klassieker in onze Nederlandse keuken. Zeker met het Sinterklaasfeest voor de deur, wilde ik wel eens de gevulde speculaas (blz 33) proberen te maken. Dit was een recept met een goede visuele uitleg, dus hé dat leek me wel wat. Het recept erna is dat van speculaaskoeken (blz 35) en die vind ik er eigenlijk veel leuker uit zien. Ik besloot een beetje te combineren en er dus gevulde speculaaskoeken van te maken. De opzet van het recept van de gevulde speculaas heb ik aangehouden, maar de vorm en opmaak van het recept van speculaaskoeken en het resultaat was perfect. Mijn collega's op werk hebben het geproefd en ze zeiden dat het heel goed gekruid was, rijk van smaak en lekker smeuïg. Niet droog en zelfs niet te machtig. Heerlijk dus!

Als tweede recept heb ik de Louisetaart met pruimen en kokos gemaakt (blz  173). Helen en Yottam geven zelf aan in het recept, dat je de fruitsoort kunt variëren en aangezien ik rood fruit lekkerder vind dan pruimen, heb ik voor rood fruit gekozen. De combinatie met kokos is verrassend en de taart, vruchten en daarop de meringue is eveneens een feestje. Perfect voor een regenachtige dag bij de thee. Je wordt er weer helemaal warm en vrolijk van. 

Het kookboek, of moet ik het eerder een bakboek noemen, is een echt receptenboek. Het is niet apart in de zin dat er meer bij komt kijken. Geen inside stories, geen beschrijvingen van omgeving, sfeerbeelden of meer van die dingen. Het gaat over bakken. Niet meer en zeker ook niet minder. Ik kan niet anders dan dit boek van harte aanbevelen aan liefhebbers van bakken.

Recensie: Sweet - Yotam Ottolenghi en Helen Goh