Recensie: De Samoerai van Sevilla RECENSIE

Recensie: De Samoerai van Sevilla – John J. Healey

Bij de eerste hoofdstukken is al gelijk duidelijk dat de auteur, John J. Healey, ook in Spanje woont. Hij weet namelijk het Spanje van de 17e eeuw prachtig te beschrijven, met daarin de manieren waarop mensen toen met elkaar omgingen met hun gebruiken. Verschillende aspecten zoals het trouwen en uithuwelijken is in onze tijd niet meer denkbaar.

'In 1614 zeilen veertig Japanse samoeraikrijgers met een handelsdelegatie naar Spanje. Ze worden met pracht en praal ontvangen door koning Filips III. Als de eerste Japanners die Europa bezoeken, veroorzaken de samoerai een ware sensatie aan het hof. Na twee jaar keren de meesten terug naar huis. Zes samoerai, waaronder de verliefde Shiro, blijven achter in Andalusië.'

Opvallend in het boek is de manier van schrijven van John J. Healey. Hij maakt namelijk in De Samoerai van Sevilla veel gebruik van een beschrijvende manier van vertellen. Wat jammer is, want dit zorgt ervoor dat het boek heel langzaam leest en je als lezer echt buiten het verhaal blijft staan. Dit maakt het meeleven met de verschillende personages lastig. Je kunt de schrijfstijl het beste omschrijven als de verhalen, die je in geschiedenisboeken vindt. John J. Healey wil zijn lezers graag op de hoogte stellen van alle historische details, waardoor het boek soms meer een opsomming van feiten is, dan een echt verhaal. Heel zonde, want wanneer je door de feiten heen kijkt, komt er echt een heel mooi en hartverscheurend verhaal over een legende (de samoerai) en een verboden liefde naar voren.

Het verhaal draait vooral om Shiro en Gauda die elkaar op een dag tegen het lijf lopen. Hun werelden kunnen bijna niet meer van elkaar verschillen. Shiro is een bastaard en Gauda is een rijk jong meisje, dat net getrouwd is. Juist die verschillende werelden met hun gebruiken, typisch voor de 17e eeuw, wordt mooi omschreven. Dit geeft de lezer een duidelijk beeld van hoe het er in die tijd aan toe ging en het te vergelijken met de tijd waarin we nu leven. En juist de elementen van een verboden liefde en de Samoerai maakt dat het verhaal wat spanning bevat. Je wilt verder lezen om te zien hoe dit af gaat lopen. Elk hoofdstuk begint hierbij met een titel die omschrijft wat er in dat desbetreffende hoofdstuk gaat gebeuren. Dit geeft een extra element aan het verhaal en wekt nieuwsgierigheid op voor wat komen gaat. Het einde van het boek is open en tragisch. John Healey had hierbij wel wat meer uit mogen wijden over hoe het nu verder afloopt met Shiro, omdat de lezer nu wel met veel vragen achterblijft.

Concluderend is De Samoerai van Sevilla volgestopt met historische details. Eigenlijk wel iets te veel details, wat de vaart uit het verhaal haalt. Dit zorgt ervoor dat het verhaal leest als een geschiedenisboek. Dit is zonde, want John J. Healey heeft een heel mooi en tragisch verhaal te vertellen, waar interessante aspecten zoals de Samoerai en een verboden liefde de boventoon voeren. Maar dit alles dreigt door de vele namen en details overschaduwd te worden.

Recensie: De Samoerai van Sevilla – John J. Healey