Recensie: Thornhill RECENSIE

Recensie: Thornhill - Pam Smy

Thornhill is een bijzonder en opvallend jeugdboek en bestaat uit twee verschillende verhaallijnen.

Thornhill was tot het begin van de jaren '80 van de vorige eeuw een weeshuis voor meisjes. Maar Thornhill moet gesloten worden en plaatsmaken voor een ander project. De meisjes, die er nog wonen, moeten allemaal geplaatst worden in een gezin of overgeplaatst naar een ander weeshuis. Mary is een van de laatste meisjes die in Thornhill woont. Ze is er niet gelukkig en vindt geen aansluiting met de andere meisjes. Ze wordt gepest. Mary trekt zich terug in haar eigen kamer, boven in het oude landhuis, en maakt daar tientallen poppen. Mary houdt een dagboek bij, dat is het ene deel van het boek Thornhill.

Het andere deel van Thornhill vertelt het verhaal van Ella. Het is inmiddels voorjaar 2017 en Ella is net samen met haar vader verhuisd. Vanuit haar kamer kijkt ze uit op een groot vervallen huis, Thornhill. Het lijkt of ze buiten een meisje ziet en ze gaat op onderzoek uit, ze wil vriendschap sluiten met dat meisje dat van haar eigen leeftijd lijkt te zijn. Bijzonder is dat het verhaal van Ella een graphic novel is en geen woorden bevat, uitsluitend zwart-wit illustraties.

Pam Smy heeft met Thornhill echt een bijzonder boek afgeleverd. Of je de illustraties van Amy mooi vindt, is persoonlijk en een kwestie van smaak. Ze komen donker en grimmig over, wat wel goed past bij de sfeer van het verhaal. Zoals Mary in haar dagboek schrijft 'Steeds minder blijven er over. Nu we nog maar met zo weinig zijn, lijkt Thornhill groter en killer en zo mogelijk nog grimmiger dan eerst.' De illustraties zijn heel treffend en duidelijk en vertellen een verhaal waarbij woorden overbodig zijn.

Al snel wordt duidelijk dat de verhalen van Mary en Ella met elkaar verbonden zijn, al zit er ruim 35 jaar tijdverschil in. Hoe en waarom, en hoe het komt dat Ella de poppen van Mary opeens in de tuin vindt, wordt stap voor stap ontrafeld. De beide verhaallijnen komen steeds meer samen en omdat je de raadsels wilt oplossen, wordt je volledig meegezogen in het spannende verhaal.

Het verhaal van beide meisjes grijpt aan. Ze zijn allebei eenzaam. De een omdat ze geen vrienden heeft en niemand van haar houdt. De ander omdat haar moeder niet meer leeft en haar vader het te druk heeft met zijn werk om aandacht voor haar te hebben. En voor allebei leidt dit tot een dreigende situatie, wat het boek van tijd tot tijd een luguber karakter geeft. Mary beschrijft dit ook heel treffend in haar dagboek: 'Ik verdenk volwassenen ervan dat ze bang zijn voor een eerlijk antwoord, omdat ze dan de kans lopen dat ze iets moeten doen, dat ze erbij betrokken raken. Of misschien kunnen ze zich niet voorstellen dat er iets verkeerds of kwaadaardigs aan de gang is. Misschien willen ze zich niet voorstellen dat er iets verkeerds of kwaadaardig aan de gang is met mensen die ze kennen.' 

Thornhill is een behoorlijk dik boek, maar mede omdat het voor ruim de helft uit illustraties (die steeds twee pagina's beslaan) bestaat, leest het heel vlot. Er zit een extra omslag om het boek, maar het is de moeite waard dat omslag er even af te halen. Het verbergt namelijk een mooie cover die in reliëf is uitgevoerd. Dit ogenschijnlijke detail geeft aan hoeveel zorg er is besteed aan dit boek van Smy, zowel aan de inhoud als aan de buitenkant. De vertaling van Thornhill was in de vertrouwde handen van Imme Dros, nog een garantie voor de kwaliteit!

Recensie: Thornhill - Pam Smy