De wonderbaarlijke dag RECENSIE

“Terwijl de uren voorbijgaan vermaak ik mezelf met het bedenken van een classificatiesysteem voor de mannenkont. Oké, ik zal wel het verwijt krijgen dat ik de andere sekse als object zie. Maar echt, al die jongens paraderen in hun nakie rond als ware haantjes. Wat moet je dan doen als meisje? Over literatuur nadenken?”
De wonderbaarlijke dag dat ik alles kon horen en zien in de jongenskleedkamer... Niet echt een titel die je zomaar even uit je mouw schud, maar het vertelt wél precies waar het verhaal over gaat.
De 16-jarige Sarah Yi studeert op een kunstzinnige school. Sarah tekent graag en laat zich inspireren door haar stripheld Spiderman. Ook de schrijfster heeft zich door deze stripheld laten inspireren, want wanneer Sarah wenst dat ze een keer kon gluren in de jongenskleedkamer, komt haar wens uit. Ze verandert in een vlieg op de muur van de jongenskleedkamer. Ze komt er niet alleen achter dat die kleedkamer véél luxer is dan die van de meisjes, ze ontdekt ook het naakte jongenslichaam en komt dingen over de jongens te weten die niemand anders weet.
Een week lang zit ze opgesloten in het fragiele lijfje van een vlieg, met vier ogen en acht poten. Ze kan geen kant op en probeert zich te vermaken met de naakte konten van de jongens. Totdat ze weer wakker wordt in haar eigen bed en haar twee ogen en twee benen weer terugheeft. Heel veel nieuwe informatie rijker, gaat ze weer naar school en voelt zich een stuk zekerder dan voorheen. Ze heeft haar oordeel niet meer zo snel klaar over jongens die ze niet kent en ze durft Titus eindelijk eens aan te spreken en mee uit te vragen, nu ze weet dat hij veel onzekerder is dan iedereen denkt.
Tja, wat moet je als volwassene eigenlijk van dit boek vinden? Niet veel, eigenlijk. Maar de jonge meisjes van een jaar of dertien zullen dit wellicht wel een leuk boek vinden. Het verhaal is niet alledaags en daardoor verfrissend tussen alle andere jeugdboeken door. De schrijfstijl is een beetje rommelig, het verhaal wisselt van lettertype en opmaak, en dat leest soms wat onrustig. Grappig zijn wel de schuilnamen van de seksueel geladen lichaamsdelen; de jongens hebben een “augurk” en de meisjes hebben wiebelende “muffins”. En voel je je tot iemand aangetrokken, dan is diegene “milkshake”.
Dit boek is anders als de twee eerdere jeugdboeken van deze schrijfster. Verwacht dus geen vervolg op het leven van Ruby. De oudere lezers kunnen dit boek beter in de schappen laten liggen, maar de jonge tienermeisjes doen met dit boek zéker geen miskoop!