Het jongensboek RECENSIE

“Borsten werken - bij goed gebruik - op jongens als supermagneten die aan je lijf zitten. Of minimagneetjes. Of middelgrote. Maar in elk geval magneten. Voor jongens. Daar gaat het om.”
Het jongensboek is een vervolg op 15 jongens, 4 kikkers en ik. Het verhaal gaat verder op de eerste schooldag ná de zomervakantie. Ruby heeft geen vriendinnen meer, want na de toestanden van vorig jaar – met haar lijstje van 15 jongens – denkt iedereen dat ze een jongensverslinder is, die uit is op hun vriendje.
Als eenzame leproos probeert Ruby haar tijd nuttig door te komen. Ze heeft een nieuw baantje in de dierentuin en houdt zich bezig met Het Jongensboek; een studie naar gewoonten en gedrag van jongens, die ze met haar vorige vriendinnen schreef. Ruby bezoekt nog regelmatig haar psych, maar ze heeft bijna geen angstaanvallen meer. Ze overleeft de fase van de leproos en maakt weer nieuwe vrienden. Ze wordt zelfs weer verliefd.
Veel bijzonders heeft het tweede deel eigenlijk niet te vertellen. Het verhaal gaat doodgewoon – soms zelfs tegen het saaie aan – verder met typische tienerproblemen. Het tweede deel van deze jeugdreeks is heel goed te volgen, wanneer je nog niet bekend bent met het eerste deel. Er worden voldoende opfrissers in het verhaal verwerkt, waardoor je niets hoeft te missen. Maar natuurlijk is het leuker om deel 1 ook te hebben gelezen. Voor nieuwsgierige (volwassen) lezers heeft het boek niks om het lijf, voor jongere pubers is dit boek waarschijnlijk weer een feest der herkenning.