Het geheugenspel RECENSIE

Dit is de Nicci French die mij het meest is bijgebleven. Waarom? Want er zijn een aantal zaken in dit boek heel slordig. Er komen scenes uit de lucht komen vallen, er ontstaan onlogische afspraken uit het niets, zelfs het karakter van de hoofdpersone is erg inconsequent: ze is wél sterk genoeg om een scheiding aan te vragen terwijl niemand snapt waarom, maar vervolgens blijft ze het hele boek nog steeds totaal afhankelijk van haar schoonfamilie. Op grond van deze criteria zou dit misschien een slecht boek zijn, maar toch... de heftigheid waarmee deze vrouw in haar geheugen gaat zoeken naar de antwoorden, de beklemmende band die ze met haar schoonfamilie heeft, en haar familieleden met elkaar, zijn zo goed beschreven, dat je het landgoed gewoon voor je ziet. Het kwam zo ontzettend echt over dat ik de slordigheden direct ben vergeten.