Dagboek van een manny

De jetset van New York kent een nieuwe rage: geen kindermeisje meer, maar een mannelijke nanny voor je kinderen. Oftewel een manny.
De titel van Dagboek van een manny doet het verhaal eigenlijk teniet. Je zou daarmee denken dat je door de ogen van de manny kijkt. Maar het tegendeel is waar. Je leest namelijk over Jamie, een plattelandsmeisje dat nu met haar steenrijke man en 3 kinderen in een gigantisch appartement in de Upper East Side van New York woont. Haar oudste zoontje Dylan heeft depressieve neigingen en trekt zich enorm terug. Manlief Phillip is nooit thuis en heeft nauwelijks aandacht voor de kinderen. Daarom denkt Jamie dat het goed zou zijn om een ''grote broer'' voor Dylan in te huren, die de afwezigheid van zijn vader kan compenseren. En daar komt Peter in het spel, een 29-jarige, aantrekkelijke jongeman, die ontzettend goed met kinderen overweg kan. Ook Jamie lijkt te zwichten voor zijn charmes.
Dat de titel je een ander plot lijkt te beloven, stelt je een beetje teleur, maar het werkelijke verhaal heeft een duidelijke boodschap. Het gaat niet zozeer om het werk van de manny, als wel om het inzicht van Jamie, dat ze niet in het rijke jetsetleven past en dat haar huwelijk allang niet meer gebaseerd is op liefde, dat ze veel teveel werkt en weinig tijd over heeft voor de kinderen. Vlotte, jonge en zelfverzekerde Peter heeft haar dat allemaal doen inzien.
Het verhaal is heel eigentijds en vlot. Hier en daar zijn de verhaallijnen over Jamie''s werk of over de oppervlakkige society-vrouwen wat langdradig, waardoor soms je aandacht verslapt. Maar vooral tegen het einde van het boek wordt je zo nieuwsgierig naar de ontknoping, dat je niet meer kan stoppen met lezen. Die kleine 400 pagina’s heb je dus in no time doorgelezen. En dat maakt dit boek voor mij een aanrader in dit genre, dat zéker de moeite waard is om te lezen!