Je blijft RECENSIE

Dora is net afgestudeerd en zoekende naar wat ze wil. Ondertussen brengt ze veel tijd door met haar gezellige vriendengroep. Eén ding heeft ze hen echter niet verteld: haar vader is overleden toen ze nog klein was. En ze kan zich er niets meer van herinneren. Dat schuldgevoel knaagt aan haar. Ook als ze verkering krijgt met Daaf en ze samen begrafenisdichter worden voor mensen zonder nabestaanden, blijven haar herinneringen verborgen. Pas als ook Daaf er niet meer is en Dora de grip op haar leven verliest, durft ze haar verdriet van vroeger toe te laten. Het boek maakt sprongen in de tijd, waardoor er al snel een zekere spanningsboog – hoe is Daaf overleden? En waarom heeft Dora alles rondom haar vaders dood verdrongen? – wordt gecreëerd, die pas tegen het einde wordt opgehelderd. De clou is weliswaar niet erg spannend, maar daar gaat het ook niet om. De personages zijn oprecht en realistisch. In het begin moet het verhaal even op gang komen – Dora heeft dan een nietszeggend baantje bij een tijdschrift – maar na een tijdje wordt het verhaal steeds intrigrerender. De beschrijving van de vriendengroep en hun onderlinge relaties is mooi en met gevoel voor taal uitgewerkt. Je blijft is een mooie 16plusroman over vriendschap, verdriet en afscheid nemen.

Tags: boek, dood, overleden, relatie, vader

Je blijft

Bestel nu

Auteur:
Anna Drijver
Verschenen:
1 november 2011
Uitgave:
ISBN 9789048811410
Uitgever Lebowski
224 pagina's
Uitgever:
Lebowski
Genre:
Tiener boeken

Onze waardering:
Members waardering:

(2 stemmen)
Omschrijving:

Dora bekijkt het leven alsof het een film is die ze zelf regisseert en waar alles goed afloopt. Ze houdt van de Nederlandse taal en van gedichten, is dol op haar vrienden en verliefd op het Picassobeeld in het Vondelpark. Ze houdt van pannenkoekenetentjes, van de grote bek van haar vriendin Anniek en van onverwachte vakanties naar Legoland. Na een lange nacht vol eindeloze gesprekken fietst ze in een opwelling met haar vrienden naar het zwembad en belandt met Daaf in een douche. Ze zoenen en alles verandert. Daaf is niet de knapste, niet de stoerste maar Daaf en Dora passen als Duplo in elkaar. Ze zijn onafscheidelijk. Ze nemen samen een bijbaantje als tekstschrijver waardoor ze op begrafenissen terechtkomen van mensen zonder nabestaanden. Daaf en Dora fietsen week in week uit naar uitvaartdiensten van compleet vreemden, om deze onbekende mensen toch een laatste eer te bewijzen en een mooi afscheid te geven. Op de fiets naar huis maken ze plannen voor de toekomst. Op een dag staat ze achter een katheder zoals ze zo vaak heeft gedaan, maar alles is anders. De zaal zit vol bekenden en in de kist naast haar ligt Daaf. In de weken die volgen verliest Dora de grip op alles wat ze zo zorgvuldig met Daaf had opgebouwd. Vluchten is de enige optie, maar hoe moet je verdwijnen als het geluk onder de grond is begraven? Waar kun je heen als je nergens wilt zijn?