Your Sister's Sister (DVD) RECENSIE

Your Sister’s Sister gaat over Jack die totaal niet lekker in zijn vel zit, grotendeels vanwege het feit dat zijn broer het jaar ervoor is overleden. Iris, Jacks beste vriendin (en tevens weduwe van zijn broer), zegt dat hij er even tussenuit moet en biedt hem aan om even tot rust te komen in het vakantiehuisje van haar familie. Als hij op het aanbod in gaat en aan komt bij het vakantiehuisje, blijkt hij daar niet alleen te zijn. De zus van Iris, Hannah, had hetzelfde idee omdat ze kampt met liefdesverdriet na het stuklopen van haar relatie. De twee besluiten samen in het huis te blijven en na een avondje vol van gesprekken voeren en alcohol drinken, belanden ze bij elkaar in bed. Maar dan staat Iris de volgende dag ineens als verrassing op de stoep…

En toen was de film ineens afgelopen. Bam. Het heeft een open einde. Een heel erg open einde, want de film eindigt op een punt waarbij je echt wilt zien en weten wat er gebeurt, wat het antwoord is, maar je moet er zelf een invulling aan geven. Ik haat dat. Ik wil het gewoon weten, het voorgekauwd krijgen. Nu. Daar baalde ik wel een beetje van.

Over de rest van de film ben ik ook niet echt laaiend enthousiast. Eerlijk gezegd weet ik gewoon nog steeds niet zo goed wat ik van deze film moet vinden. Er gebeurde niet zo heel erg veel, de film was nogal traag en hij leek voornamelijk uit dialogen te bestaan, wat resulteerde in feit dat ik halverwege even ingedut ben. De vaagheid van het verhaal en de film maakte mij dan wel weer zodanig nieuwsgierig dat ik het gemiste stuk opnieuw heb gekeken. Maar het deed me allemaal gewoon niet zoveel. Your Sister’s Sister wordt omschreven als een feelgood komedie, maar na afloop van de film feel ik me helemaal niet zo good en ik heb naar mijn weten ook niet echt gelachen tijdens de film. Maar slecht? Nee, dat ook weer niet. Het nieuwsgierige aagje in mij was benieuwd naar wat andere recensies zeiden over deze film. Iets wat ik normaal nooit doe en iets wat ik beter ook niet had kunnen doen, want daarna was ik alleen nog maar meer in de war. Iedereen was zo vol lof over deze film, dat ik me oprecht afvroeg of ik wel dezelfde film had gekeken of dat ik toch niet iets groots gemist had. Uiteindelijk heeft de speurtocht me toch wel duidelijkheid gegeven: ik ben het niet met de andere recensenten eens.

Wat ik wel heel erg knap vind aan de film is dat er eigenlijk maar drie acteurs zijn die heel de film dragen. En dat doen ze goed. Het zijn leuke acteurs en het acteerwerk is overtuigend neergezet. De speurtocht op het internet leerde mij dat de film grotendeels door improvisatie is ontstaan en dat vind ik dan wel weer heel erg grappig. Dat kon je ook heel erg merken aan de acteerprestaties, want ik denk dat mede dat gegeven heeft geresulteerd in het feit dat de acteurs zo echt en overtuigend overkwamen.

Ben je na het lezen van de recensie benieuwd geworden naar deze film?