Recensie: Bridget Jones's Baby RECENSIE

Hoera, iedereen’s favoriete op-en-top Britse single-girl is weer terug, en dit maal met een baby-bump! Ja, er is gezinsuitbreiding op komst, maar Bridget zou Bridget niet zijn als er niet een heleboel drama bij komt kijken.

Het verhaal begint een paar jaar na het einde van Bridget Jones: The Edge of Reason. Helaas heeft haar relatie met Mark Darcy (Colin Firth) het niet gered, en is Bridget (Renee Zellweger) wéér alleen op haar verjaardag.  Echter, ze besluit dat ze niet wil blijven hangen in zelfmedelijden, en dus gaat ze samen met haar collega Miranda (Sarah Solemani) naar een muziekfestival om even flink los te gaan.

Op het festivalterrein loopt Bridget een zeer aantrekkelijke man tegen het lijf – nou ja, ze valt languit in de modder en hij is zo hoffelijk om haar overeind te helpen. Van het een komt het ander, en Bridget en haar mysterieuze knapperd beleven een wilde nacht ‘with no strings attached’.

Enkele dagen na het festival is Bridget te gast bij een feest ter ere van de doop van haar petekind, en daar loopt ze oude vlam Mark Darcy tegen het lijf – nou ja, hij is zo hoffelijk om een slagroomsoesje uit haar haar te vissen dat daar op de één of andere manier verzeild is geraakt. Van het een komt het ander, en Bridget en Mark beleven een wilde nacht ‘just like old times’.

Maar dan blijkt Bridget zwanger te zijn, en ze heeft geen idee wie de vader is. Sterker nog, ze weet niet eens de naam van haar mysterieuze festival-fling die mogelijk de papa is van haar ongeboren kind. Kortom, Bridget Jones’s Baby is een film vol humor, drama en ongemakkelijke situaties, precies zoals we van Bridget gewend zijn.

Voordat ik de film ging kijken was ik bang dat Bridget Jones’s Baby mogelijk een beetje tegen zou vallen, met name omdat ik de eerste twee films zo leuk vond en bang was dat de derde film wellicht niet hetzelfde niveau zou hebben. Echter, ik moet bekennen dat ik deze film nog leuker vond dan Bridget Jones en Bridget Jones: The Edge of Reason bij elkaar.

Het verhaal zit goed in elkaar en de makers hebben een mooie balans weten te vinden tussen het ‘vertrouwde’ uit de voorgaande Bridget Jones-films en het nieuwe. De oude personages voelen bekend maar weten toch ook te verassen, en de rol van Patrick Dempsey is een goede aanvulling op de cast. Noemenswaardig is ook de hilarische oplossing die de makers hebben gevonden voor de afwezigheid van Hugh Grant als Daniel Cleaver.

Bridget Jones is wellicht weer een paar jaartjes ouder, maar de film voelt juist frisser en luchtiger dan de voorgaande delen. Een must-see!