Recensie: Waterboys RECENSIE

Wanneer vader Victor door zijn vrouw op straat wordt gezet en ook zijn zoon Zack door zijn vriendin uit huis is gekickt, zitten de twee met elkaar opgescheept. Victor, een schrijver van misdaadboeken, moet voor de promotie van zijn nieuwste boek naar Edinburgh en neemt zijn zoon Zach mee. Aangezien zijn zoon niet durft te vliegen, nemen de twee de auto. In deze road trip film zie je hoe verschillend de twee zijn. Zack, die het leven veel te serieus neemt, en Victor, die alles in de grote mensenwereld niet al te serieus neemt, kunnen nog wel wat van elkaar leren.  

Het acteerwerk van Leopold Witte (Victor) is fantastisch om naar te kijken. Grappen, zelfs de ietwat afgezaagde, weet Leopold op precies de juiste manier uit te spreken met de juiste mimiek waardoor je keer op keer moet lachen om de stunten en geintjes van vader Victor. Maar ook het karakter van de zorgeloze man weet Leopold goed te uiten. Zoals het moment waarop hij gehuld in een roze minihanddoek rustig op het aanrechtblad ploft om te telefoneren met zijn zoon.

Ook Tim Linde weet zijn zielige en tevens muzikale personage Zack goed neer te zetten. Jammerend smeekt hij zijn ex of ze hem terug wil nemen, en op net zo'n zielige manier telefoneert hij met zijn moeder om zijn hart te luchten. Maar ook de handbrace die hij onnodig draagt, maakt dat je als kijker aan de ene kant erg te doen hebt met de zielepiet, maar ook wil dat hij wat stoerder wordt. Je kunt Zack als kijker dan ook alleen maar toejuichen wanneer hij dapperder wordt en zelfs durft te flirten met de medewerkster van het hotel waar hij en zijn vader een tweepersoonsbed moeten delen, omdat vader Victor z'n zaakjes weer niet helemaal op orde heeft.

De cast van Waterboys is vrij klein, wat voor deze film perfect is. Er is geen moment waarop je nieuwe gezichten wilt zien. Het feit dat je Zachs moeder en Victors vrouw alleen een keer aan de telefoon hoort, heeft zelfs z'n charme.

Het verhaal is ontzettend geestig; grappen worden goed neergezet en zelfs de meest kleine grappen, die je in het dagelijks leven niet eens als grappig zou beschouwen, maken je aan het lachen. De film wordt op een mooie manier klein gehouden. Geen ingewikkelde verhaallijnen, maar juist een verhaal dat mooi is om te volgen en waarin juist kleine details mooi zijn. Zoals het moment waarop vader en zoon aan de ontbijttafel zitten en Zack zijn vader de latere muziek laat horen van de band waar hij vroeger zo gek op was: The Waterboys.

Ook de muziek in deze film is fantastisch. In Waterboys is vrijwel alleen maar muziek te horen van The Waterboys. Elk nummer past perfect bij de desbetreffende scène. De muziek komt zo goed tot zijn recht, dat je na het beluisteren van de film meteen geneigd bent Whole of the Moon op te zetten, het nummer dat het meest centraal staat in de film.

Al met al is Waterboys een fantastische Nederlandse film. Ook de mensen die niet zo van Nederlandstalige films houden, zullen zich amuseren bij deze film!