Recensie: Sprakeloos RECENSIE

Wanneer zijn flamboyante, levendige moeder onverwacht een beroerte krijgt, weet schrijver Jan Meerman met zichzelf geen raad. Hij stelt zijn hele leven in vraag zonder te weten waar antwoorden te zoeken.

Sprakeloos van Hilde Van Mieghem kan met kanjers als Stany Crets, Viviane de Muynck en Marie Vinck rekenen op een degelijke cast om het verhaal te dragen. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Tom Lanoye over zijn eigen moeder, kon er ook met niet minder dan bewezen kwaliteit gestart worden.

Wat onmiddellijk van het scherm afspat is de authenticiteit. Een eenvoudige verklaring daarvoor is dat er wordt geacteerd in het dialect, een keuze die even vraagt om wat concentratie voordat je helemaal mee bent met de klanken. Toch zou het oneerlijk zijn om het hoge herkenbaarheidsgehalte alleen daaraan toe te schrijven. Uit alles spreekt immers een oog voor detail. Van de keuze van de acteurs, tot de inkleding van de sets tot de kleine gewoontes die elke Vlaming onmiddellijk herkent als zijnde 'typisch Vlaams'. Het verhaal wordt goed opgebouwd, met scènes die de onderlinge relaties schetsen zonder ze expliciet te benoemen. Als kijker ben je daardoor dichter betrokken bij de belevenissen. Ook het spelen tussen het verleden en het heden zit uitstekend in elkaar. De overgangen zijn steeds vloeiend en natuurlijk uitgewerkt, de verhaalstukken goed gekozen. Je leert de moeder kennen in verschillende facetten en trekt je haar lot daardoor meer aan. Van Mieghem hoeft daarbij haar trukendoos niet open te trekken. De steengoede vertolking van de moeder door Viviane de Muynck, haar onverwachte mentale aftakeling en de impact ervan op het gezin en enkele raak gekozen intieme momenten volstaan om van deze film een pareltje te maken.

Sprakeloos laat je sprakeloos achter. Met magnifiek acteerwerk, een uitstekende filmtechniek en eenvoud in de scènes creëert Van Mieghem een film die beklijft en bijblijft. De authenticiteit van dit verhaal ligt zo hoog dat je als kijker niet anders kan dan meeleven en achteraf stilstaan bij hoe je zelf in een dergelijke situatie zou reageren. Omdat deze film zo ontroert, verdient hij zonder twijfel een absoluut topscore. Vijf hartjes en een meer dan warme oproep om Sprakeloos zeker te bekijken.