Recensie: Alone in Berlin RECENSIE

Otto Quangel en zijn vrouw Anna geloven, net als veel andere Duitsers in die tijd, heilig in de ideeën van Hitler. Echter verliezen ze hun geloof in de strijd wanneer hun enige zoon sneuvelt aan het front. Uit woede en verdriet beginnen ze met het verspreiden van ansichtkaarten door Berlijn met daarop kritieke teksten tegen Hitler. De gestapo is niet blij met de teksten die het duo verspreidt en opent een klopjacht naar de schrijvers van de kaarten. 

De eerste kaart die voornamelijk geschreven lijkt te zijn door een man die rouwt om zijn zoon, groeit snel uit tot meerdere kaarten en wordt daarmee een bijzondere vorm van verzet. De verfilming van Hans Fallada's roman Jeder Stirbt Fur Sich Allein, dat is gebaseerd op een waargebeurd verhaal, is een oorlogsverhaal dat eens anders is dan vele andere oorlogsfilms die rondom het verzet draaien. Geen film vol geweld, jodenhaat of onderduiking, maar een gezin dat ansichtkaarten verspreid als vorm van verzet. Het verhaal is een frisse wind in het genre. 

Hoofdrolspelers Emma Thompson (Anna) en Brendan Gleeson (Otto) bewezen met hun eerdere prestaties al hun mannetje te kunnen staan op het witte doek, maar in Alone in Berlin bewijzen ze maar weer dat ze in het bezit zijn van waar acteertalent. Niet met geschreeuw of gehuil zetten ze beide een rouwende ouder neer, maar met hun treurige mimiek en dito gezichtsuitdrukking laten ze de kijker weten dat ze twee personen zijn met veel verdriet om hun omgekomen zoon. Ook spannende en ontroerende scènes gaan beide acteurs goed af. 

Het Duitse accent van Gleeson en Thomson is ook best prima. Zelfs geloofwaardig. Maar dat Duits is ook waar de schoen wringt. Waarom zijn het Engelse acteurs die de rol van twee Duitsers op zich nemen en zichzelf nu met veel inspanning een Duits accent moeten aanmeten? Waarom zijn het niet twee Duitse acteurs die de taal beheersen en het verhaal in het Duits -zoals het toch eigenlijk hoort- neer te zetten? Is dat omdat de regisseur bang is dat het Engelssprekende publiek dan niet meer geïnteresseerd is als een film als deze? Hoewel Gleeson en Thomson echt fantastische acteurs zijn en ook regisseur Vincent Perez zijn werk prima heeft gedaan, zou dat net het laatste beetje geloofwaardigheid zijn dat deze al goede film tot een topfilm zou maken. 

Alone in Berlin is een goede en zelfs vermakelijke film over twee ouders die zich verzetten tegen het regime van Hitler. Het is een verzetsfilm dat eens een ander verhaal vertelt en daarom een kostelijke film voor fans van dit genre.