Midnight in Paris (DVD) RECENSIE

Ik was onwijs nieuwsgierig naar de film Midnight in Paris. Ik had veel goede verhalen gehoord en een film met goede acteurs en Woody Allen als regisseur kan alleen maar iets goeds betekenen, toch? Nee. In ieder geval niet voor mij.
De film gaat over Gil en zijn verloofde Inez die een bezoek aan de lichtstad Parijs brengen. Gil is meteen verliefd op de stad en zou er eigenlijk wel willen wonen na zijn huwelijk. Zijn verloofde wil er echter niets van weten. Gil is scenarioschrijver maar wil graag romanschrijver worden en is bezig met zijn eerste boek. Hij werkt in een antiekwinkel en is verliefd op oude dingen en vroegere tijden. Hij had het liefste ook in de oude tijd geleefd. Alles was toch veel mooier en romantischer toen? Hij houdt ervan om door de stad te wandelen, cultuur te snuiven, inspiratie op te doen. Maar helaas deelt zijn verloofde deze passie ook al niet. Op één van zijn nachtelijke wandelingen door de magische stad gaat Gil zomaar ineens terug in de tijd en belandt hij op een feestje met allerlei beroemde mensen: bekende schrijvers, dichters, schilders. Hij krijgt een kijkje in het leven van toen. Maar was het allemaal wel echt zo veel beter en mooier dan nu? Of lijkt dit alleen maar zo? De film is heel traag en zo ook de rol (of het acteerwerk) van Owen Wilson. Het verhaal, wat me juist zo interessant leek, pakte me gewoonweg niet en ik heb mezelf echt moeten verplichten om door te kijken, wat voelde als een straf. Toen ik na een uur alleen nog maar mijn Facebook-pagina en mail aan het checken was, heb ik hem maar uitgezet. Volgens anderen een mooie film, maar helaas niet voor mij.